Spisu treści:
- Jak zaburzenia afektywne dwubiegunowe wpływają na sen: lepiej spać z zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym
- Jak zaburzenia afektywne dwubiegunowe wpływają na sen
- Nieprzerwany
- Lepiej spać z zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym
- Następny artykuł
- Przewodnik dotyczący zaburzeń afektywnych dwubiegunowych
Jak zaburzenia afektywne dwubiegunowe wpływają na sen: lepiej spać z zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym
Zmiany snu, które trwają dłużej niż dwa tygodnie lub zakłócają życie, mogą wskazywać na podstawowy stan. Oczywiście wiele rzeczy może przyczynić się do problemów ze snem. Oto, co powinieneś wiedzieć o wielu związkach między zaburzeniem dwubiegunowym a snem i tym, co możesz zrobić, aby poprawić swój sen.
Jak zaburzenia afektywne dwubiegunowe wpływają na sen
Choroba afektywna dwubiegunowa może wpływać na sen na wiele sposobów. Na przykład może to prowadzić do:
- Bezsenność, niezdolność zasypiania lub pozostanie w stanie uśpienia na tyle długo, aby czuć się wypoczętym (co powoduje uczucie zmęczenia następnego dnia).
- Hipersomnia lub przesypianie, które czasami jest nawet bardziej powszechne niż bezsenność w okresach depresji w zaburzeniu dwubiegunowym.
- Zmniejszona potrzeba snu, w której (w przeciwieństwie do bezsenności) ktoś może poradzić sobie z niewielkim lub bezsennym snem i nie odczuwa zmęczenia w wyniku następnego dnia.
- Zespół opóźnionej fazy snu, zaburzenia rytmu okołodobowo-rytmicznego powodujące bezsenność i senność w ciągu dnia.
- Zaburzenia snu REM (szybki ruch gałek ocznych) mogą sprawić, że sny staną się bardzo żywe lub dziwaczne.
- Nieregularne harmonogramy snu i czuwania, które czasami wynikają ze stylu życia, który wiąże się z nadmierną aktywnością w nocy.
- Współwystępujące uzależnienia od narkotyków, które mogą zakłócać sen i nasilać istniejące wcześniej objawy choroby afektywnej dwubiegunowej.
- Współwystępujący bezdech senny, który może dotyczyć nawet jednej trzeciej osób z zaburzeniem dwubiegunowym, co może powodować nadmierną senność i zmęczenie w ciągu dnia.
Podczas szczytowych zaburzeń dwubiegunowych (okresów manii) możesz być tak pobudzony, że możesz iść przez kilka dni bez snu bez zmęczenia następnego dnia. W przypadku trzech na cztery osoby z zaburzeniem dwubiegunowym problemy ze snem są najczęstszym sygnałem, że nastąpi okres manii. Deprywacja snu, jak również jet-lag, może również wywoływać maniakalne lub hipomaniakalne epizody u niektórych osób z zaburzeniem dwubiegunowym.
Kiedy brakuje snu, ktoś z zaburzeniem dwubiegunowym może nie zauważyć go tak, jak inni ludzie. Ale nawet jeśli wydaje się, że masz tak mało snu, brak snu może mieć ogromne żniwo. Na przykład możesz:
- Bądź ekstremalnie kapryśny
- Czujesz się chory, zmęczony, przygnębiony lub zmartwiony
- Masz problem z koncentracją lub podejmowaniem decyzji
- Być bardziej narażonym na przypadkową śmierć
Być może znasz już wzloty i upadki zaburzeń afektywnych dwubiegunowych wpływających na sen. Ale nawet pomiędzy ostrymi epizodami choroby afektywnej dwubiegunowej, sen może nadal być dotknięty. Możesz mieć:
- Zwiększony niepokój
- Martwi się, że nie śpi dobrze
- Powolność w ciągu dnia
- Tendencja do błędnych wyobrażeń na temat snu
Nieprzerwany
Lepiej spać z zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym
Zakłócony sen może naprawdę zaostrzyć zaburzenia nastroju. Pierwszym krokiem może być ustalenie wszystkich czynników, które mogą mieć wpływ na sen i omówienie ich z lekarzem. Prowadzenie dzienniczka snu może pomóc. Dołącz informacje o:
- Jak długo trzeba iść spać
- Ile razy budzisz się w nocy
- Jak długo śpisz całą noc
- Kiedy bierzesz leki lub używasz kofeiny, alkoholu lub nikotyny
- Kiedy ćwiczysz i jak długo
Niektóre leki dwubiegunowe mogą również wpływać na sen jako efekt uboczny. Na przykład mogą zakłócać cykl snu i czuwania. Jednym ze sposobów rozwiązania tego problemu jest przesunięcie czasu snu i czasu czuwania później i później każdego dnia, aż do osiągnięcia pożądanego celu. Dwa inne sposoby poradzenia sobie z tą sytuacją to jasna terapia światłem rano i stosowanie hormonu melatoniny przed snem, a także unikanie jasnego światła lub nadmierna stymulacja w pobliżu czasu snu. Może to obejmować ćwiczenia i ekrany telewizyjne, telefoniczne i komputerowe.
Oczywiście w razie potrzeby lekarz może zalecić zmianę leku. Należy omówić wszelkie inne leki lub schorzenia, które mogą mieć wpływ na sen, takie jak zapalenie stawów, migreny lub obrażenia kręgosłupa.
Przywrócenie regularnego harmonogramu codziennych czynności i snu - być może dzięki terapii poznawczo-behawioralnej - może w znacznym stopniu przyczynić się do przywrócenia bardziej równomiernego nastroju.
Takie kroki mogą również pomóc w przywróceniu snu:
- Wyeliminuj alkohol i kofeinę późno w ciągu dnia.
- Utrzymuj sypialnię tak ciemną i cichą, jak to możliwe, i utrzymuj temperaturę, która nie jest zbyt gorąca lub zimna. W razie potrzeby używaj wentylatorów, grzejników, żaluzji, wkładek do uszu lub masek na uśpienie.
- Porozmawiaj ze swoim partnerem o sposobach zminimalizowania chrapania lub innych nawyków związanych ze snem, które mogą mieć wpływ na twój sen.
- Ćwicz, ale nie za późno w ciągu dnia.
- Spróbuj wizualizacji i innych technik relaksacyjnych.
- Spróbuj odłączyć od telewizora, laptopa lub telefonu wcześniej.
Następny artykuł
Rozmowa z twoimi bliskimi O dwubiegunowymPrzewodnik dotyczący zaburzeń afektywnych dwubiegunowych
- Przegląd
- Objawy i typy
- Leczenie i profilaktyka
- Życie i wsparcie