Kiedy spotkasz kogoś, kto ma syndrom Aspergera, możesz zauważyć dwie rzeczy od razu. Jest tak samo inteligentny jak inni, ale ma więcej problemów z umiejętnościami społecznymi. Ma także tendencję do obsesyjnego skupiania się na jednym temacie lub powtarzania tych samych zachowań.

Lekarze uważali Aspergera za osobny warunek. Ale w 2013 r., Najnowsze wydanie standardowej książki, które korzystają z ekspertów zdrowia psychicznego, zwany Podręcznik diagnostyczno-statystyczny zaburzeń psychicznych (DSM-5), zmienił sposób klasyfikacji.

Dzisiaj zespół Aspergera nie jest technicznie już samodzielną diagnozą. Obecnie jest częścią szerszej kategorii zwanej zaburzeniem ze spektrum autyzmu (ASD). Ta grupa powiązanych problemów zdrowia psychicznego ma pewne symptomy. Mimo to wiele osób nadal używa terminu Asperger.

Warunek jest tym, co lekarze nazywają ASD typu "dobrze funkcjonującego". Oznacza to, że objawy są mniej poważne niż inne rodzaje zaburzeń ze spektrum autyzmu.

DSM-5 zawiera również nową diagnozę, zwaną społecznym pragmatyzmem zaburzeń komunikacyjnych, która ma pewne objawy, które pokrywają się z zespołem Aspergera. Lekarze używają go do opisania ludzi, którzy mają problemy z mówieniem i pisaniem, ale mają normalną inteligencję.

Objawy

Zaczynają się wcześnie w życiu. Jeśli jesteś mamą lub tatą dziecka, które je ma, możesz zauważyć, że nie może nawiązać kontaktu wzrokowego. Możesz również zauważyć, że Twoje dziecko wydaje się niezręczne w sytuacjach społecznych i nie wie, co powiedzieć lub jak zareagować, gdy ktoś z nim porozmawia.

Może brakować wskazówek społecznych, które są oczywiste dla innych, takich jak mowa ciała lub wyrażenia na twarzach ludzi. Na przykład może nie zdawać sobie sprawy, że gdy ktoś krzyżuje ręce i groźnie, jest zły.

Kolejną oznaką jest to, że Twoje dziecko może wykazywać kilka emocji. Może nie uśmiechać się, gdy jest szczęśliwy lub śmieje się z żartu. Lub może mówić w sposób płaski, zautomatyzowany.

Jeśli twoje dziecko ma taki stan, może mówić o sobie przez większość czasu i zera przy dużej intensywności na pojedynczym przedmiocie, takim jak kamienie czy statystyki piłki nożnej. I może się wiele powtórzyć, zwłaszcza w temacie, który go interesuje. On też może wykonywać te same ruchy w kółko.

On także może nie lubić zmian.Na przykład, może jeść to samo jedzenie na śniadanie każdego dnia lub mieć problemy z przejściem z jednej klasy do drugiej w ciągu dnia szkolnego.

Nieprzerwany

Jak uzyskać diagnozę

Jeśli zauważysz objawy u Twojego dziecka, skontaktuj się z pediatrą. Może skierować cię do eksperta w dziedzinie zdrowia psychicznego, który specjalizuje się w ASD, takich jak:

Psycholog. Diagnozuje i leczy problemy związane z emocjami i zachowaniami.

Neurolog dziecięcy. Traktuje warunki mózgu.

Pediatra rozwojowy. Specjalizuje się w zagadnieniach związanych z mową i językiem oraz innymi problemami rozwojowymi.

Psychiatra. Ma doświadczenie w zakresie zdrowia psychicznego i może przepisać lekarstwo, aby je leczyć.

Stan jest często traktowany z podejściem zespołowym. Oznacza to, że możesz zobaczyć więcej niż jednego lekarza dla opieki nad dzieckiem.

Lekarz zapyta o zachowanie Twojego dziecka, w tym:

• Jakie ma objawy i kiedy po raz pierwszy je zauważyłeś?
• Kiedy twoje dziecko po raz pierwszy nauczyło się mówić i jak się komunikował?
• Czy skupia się na jakichkolwiek przedmiotach lub działaniach?
• Czy ma przyjaciół i jak wchodzi w interakcje z innymi?

Potem będzie obserwował twoje dziecko w różnych sytuacjach, aby zobaczyć na własne oczy, jak się komunikuje i zachowuje.

Leczenie

Każde dziecko jest inne, więc nie ma jednego uniwersalnego podejścia. Twój lekarz może potrzebować kilku terapii, aby znaleźć taki, który działa.

Zabiegi mogą obejmować:

Trening umiejętności społecznych. W grupach lub sesjach jeden-na-jeden terapeuci uczą Twoje dziecko interakcji z innymi i wyrażania siebie w bardziej odpowiedni sposób. Umiejętności społeczne są często najlepiej poznane poprzez modelowanie po typowym zachowaniu.

Terapia mowy w języku. Pomaga to poprawić umiejętności komunikacyjne Twojego dziecka. Na przykład nauczy się, jak używać normalnego wzorca w górę iw dół, gdy mówi raczej niż płaski ton. Otrzyma także lekcje na temat prowadzenia dwukierunkowej rozmowy i zrozumienia wskazówek społecznych, takich jak gesty rąk i kontakt wzrokowy.

Cognitive Behavioral Therapy (CBT). Pomaga dziecku zmienić jego sposób myślenia, dzięki czemu może lepiej kontrolować swoje emocje i powtarzające się zachowania. Będzie w stanie poradzić sobie z takimi rzeczami jak wybuchy, topnienie i obsesje.

Edukacja i szkolenie rodziców. Nauczysz się wielu takich samych technik, których uczy twoje dziecko, abyś mógł z nim pracować w domu z umiejętnościami społecznymi. Niektóre rodziny widzą także doradcę, który pomaga im radzić sobie z wyzwaniami życia z osobą z zespołem Aspergera.

Nieprzerwany

Analiza zachowań stosowanych. Jest to technika, która zachęca pozytywne umiejętności społeczne i komunikacyjne w twoim dziecku - i zniechęca do zachowań, których nie chcesz widzieć. Terapeuta wykorzysta pochwałę lub inne "pozytywne wzmocnienie", aby uzyskać wyniki.

Lekarstwo. Nie ma żadnych leków zatwierdzonych przez FDA, które specyficznie traktują zaburzenia ze spektrum Aspergera lub autyzmu. Niektóre leki mogą jednak pomóc w pokrewnych objawach, takich jak depresja i lęk. Twój lekarz może przepisać niektóre z poniższych:

• Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI)
• Leki przeciwpsychotyczne
• Leki pobudzające

Dzięki odpowiedniemu leczeniu twoje dziecko może nauczyć się kontrolować niektóre wyzwania społeczne i komunikacyjne, z którymi się boryka. Potrafi dobrze sobie radzić w szkole i odnieść sukces w życiu.

Następny w typach autyzmu

Wszechobecne zaburzenia rozwojowe