Autorzy Robert Preidt
Reporter HealthDay
CZWARTEK, 29. LISTOPADA 2018 (Aktualności HealthDay) - Czy kiedykolwiek zastanawiałeś się, dlaczego włosy rosną na niektórych częściach ciała, ale nie na innych?
Nowe badania oferują możliwe wyjaśnienie. Naukowcy odkryli, że skóra pozbawiona skóry wydziela białko, które blokuje szlak sygnałowy (WNT), który kontroluje wzrost włosów.
Nazywany Dickkopf 2 (DKK2), białko znajduje się w specyficznych tkankach embrionalnych i dorosłych i ma wiele funkcji, wyjaśnił naukowiec z University of Pennsylvania.
Odkryli, że podeszwowa skóra myszy - podobna do spodu ludzkiego nadgarstka - miała wysoki poziom DKK2. Kiedy genetycznie usuwali DKK2 z myszy, włosy zaczęły rosnąć w tym normalnie pozbawionym skóry obszarze skóry.
"Jest to znaczące, ponieważ mówi nam, że WNT jest wciąż obecne w bezwłosych regionach, jest po prostu blokowane", powiedziała Sarah Millar, autorka badania, autorka Centrum Zasobów Penn Skin Biology and Diseases.
"Wiemy, że sygnalizacja WNT ma kluczowe znaczenie dla rozwoju mieszków włosowych, a blokowanie go powoduje, że skóra staje się pozbawiona włosów, a włączenie go powoduje powstawanie większej ilości włosów", powiedział Millar w komunikacie prasowym Penn.
"W tym badaniu pokazaliśmy, że skóra w bezwłosych regionach naturalnie wytwarza inhibitor, który powstrzymuje WNT od wykonywania swojej pracy" - dodała.
Mieszki włosowe rozwijają się przed urodzeniem. Oznacza to, że mieszki włosowe nie odrastają po ciężkich oparzeniach lub głębokich ranach. Naukowcy badają obecnie, czy w takich przypadkach wydzielane inhibitory WNT hamują rozwój mieszków włosowych.
Według American Academy of Dermatology ponad 80 milionów ludzi w Stanach Zjednoczonych ma łysienie typu męskiego lub żeńskiego. Poprzednie badania sugerują, że DKK2 może być związany z tym stanem, co oznacza, że może być potencjalnym celem leczenia.
"Mamy nadzieję, że te kierunki badań ujawnią nowe sposoby na poprawę gojenia się ran i wzrost włosów, a my zamierzamy nadal dążyć do realizacji tych celów" - powiedział Millar.
Badanie zostało opublikowane 28 listopada w czasopiśmie Raporty komórkowe.