Wczesna, intensywna terapia działa, ale setki innych stosowanych terapii nie są testowane.

Autorstwa Daniel J. DeNoon

Rodzice używają prawie 400 różnych sposobów leczenia swoich dzieci z autyzmem. Nie wszyscy mogą się mylić. Nie wszyscy mogą mieć rację.

Witajcie na chwiejnym gruncie, na którym rodzice się znajdują, kiedy dowiadują się, że ich dziecko może - lub nie może - mieć autyzm.

Tempo badań naukowych jest frustrująco powolne. Wiele terapii, które wydają się mieć sens - i których inni rodzice zarzekają - nie okazały się skuteczne lub bezpieczne, nieskuteczne i szkodliwe. Łącząc to zamieszanie, jakakolwiek liczba szarlatanów jest gotowa zaoferować pozorne lekarstwa.

"Informacje były tak przytłaczające i przerażające" - wspomina Debbie Page, której syn Gabe zdiagnozowano u niego autyzm w 2005 roku. "To był straszny czas" Co jest słuszne? ". 'Co jest prawdziwe?' "Na co muszę się teraz skupić?"

Paul A. Law, MD, MPH i Kiely Law, MD, MPH, naukowcy z Kennedy Krieger Institute (i rodzice Isaaca, dziecka z autyzmem), w zeszłym roku uruchomili Interactive Interactive Network (IAN). Już zarejestrowano rodziny blisko 8 000 dzieci z autyzmem, oferując ukierunkowaną rejestrację w badaniach naukowych, szybką informację zwrotną na temat tego, czego się nauczyłem i możliwości nawiązywania kontaktów.

Nieprzerwany

"Dość wiele z tych dzieci poddaje się ponad 30 lub 40 zabiegom w danym momencie, nie uwzględniając wszystkich innych, które próbowały i przestały używać", mówi Paul Law. "Jedno dziecko ma 56 zabiegów naraz".

Jednym z problemów jest to, że w miarę mnożenia się roszczeń rodzicom trudno jest oddzielić ziarno od plew, twierdzi badaczka autyzmu, Susan Hyman, MD, z Silnego Centrum ds. Rozwoju Niepełnosprawności na University of Rochester, N.Y.

"W autyzmie powraca przyszłość: wszystko, czego ktokolwiek kiedykolwiek próbował, od kierowania obrazem po witaminy, wciąż tam jest", mówi Hyman. "W Internecie istnieje olbrzymia eksplozja informacji, ale nie wiem, czy istnieje jakakolwiek zdolność do rozróżniania medycznie przeglądanych danych od innych danych, a lekarze są straszni w marketingu, a dowody nie są tak skuteczne jak reklama."

Istotą problemu jest fakt, że to, co większość ludzi nazywa "autyzmem", jest w rzeczywistości spektrum zaburzeń, które mogą, ale nie muszą, mieć różne przyczyny. Dlatego eksperci preferują pojęcie zaburzenia ze spektrum autyzmu lub ASD.

Zwykle obejmuje to specyficzne rozpoznanie zaburzeń autystycznych, zespołu Aspergera i wszechobecnych zaburzeń rozwojowych - nieokreślonych w inny sposób ani PDD-NOS. Jedną z rzeczy, która komplikuje badania nad autyzmem, jest to, że różne zaburzenia ze spektrum autyzmu mogą mieć różne przyczyny, mogą lepiej reagować na różne terapie i być może pewnego dnia będą miały różne lekarstwa. Dziś jednak ASD nie ma żadnej znanej przyczyny, żadnego uniwersalnego leczenia i żadnego lekarstwa.

Nieprzerwany

Wcześniejsze leczenie autyzmem to lepsze leczenie autyzmu

Być może największym przełomem w leczeniu autyzmu do tej pory jest uznanie, że pediatrzy mogą zidentyfikować większość (ale nie wszystkie) 24-miesięczne i nawet 12-miesięczne dzieci z autyzmem.

Dlaczego to taka wielka sprawa? Prawie wszyscy zgadzają się, że cokolwiek to jest nie tak w autyzmie, idzie źle w mózgu. I chociaż mózg dziecka rozwija się przez lata nastolatków, najbardziej intensywny okres zmian to wczesne lata życia.

A teraz naukowcy znajdują skuteczne kuracje dla małych dzieci. Jednym z nich jest Rebecca Landa, dyrektor Centrum Autyzmu i Chorób Pokrewnych oraz program badawczy REACH w Kennedy Krieger Institute w Baltimore.

Aktualnym projektem Landa jest program Early Achievements, który rozszerza zindywidualizowane, zorientowane na zachowanie leczenie autyzmu na 2-letnie dzieci. W tym wieku większość dzieci autystycznych otrzymuje cotygodniową lub comiesięczną wizytę u terapeuty, który trenuje rodziców, aby przeprowadzali interwencje behawioralne w naturalnym środowisku dziecka.

Dostają o wiele więcej na zajęciach Landy, w których niewielka liczba dzieci otrzymuje zarówno indywidualne, jak i grupowe doświadczenia. Jest to wyzwanie dla każdego dziecka tego młodego, ale szczególnego wyzwania dla dzieci z autyzmem, które borykają się z wieloma problemami z komunikacją i umiejętnościami społecznymi. Mogą mieć problemy z nauką mówienia, naśladowania innych, dzielenia się emocjami i zwracania uwagi. Mogą wykazywać zainteresowanie tylko kilkoma rzeczami. Mogą angażować się w powtarzalne, samostymulujące zachowania (które rodzice i specjaliści od autyzmu często nazywają "stimmingiem").

Nieprzerwany

"Nadal są niemowlętami, zazwyczaj po raz pierwszy przebywają z dala od swoich rodziców - jest to bardzo trudne dla dzieci z autyzmem" - mówi Landa. "Zaczynamy od pustej planszy, ale z bardzo surowym materiałem, wyzwaniem dla nas jest wybór odpowiednich zabawek i dostarczenie ich we właściwych czynnościach, aby przyciągnąć uwagę tych dzieci i utrzymać je przez ponad 30 sekund. Musimy być cierpliwi, ponieważ te dzieci nie chcą być z nami iz innymi dziećmi, nieustannie je uspokajamy, dopóki nie osiągną punktu, w którym będą w stanie zainicjować interakcje z innymi dziećmi. "

Terapia behawioralna ukierunkowana na indywidualne potrzeby dziecka znajduje się w czołówce terapii, które badacze próbują dzisiaj z dziećmi z ASD. Ze wszystkich terapii, które rodzice próbują dla swojego dziecka, terapia behawioralna jest jedyną naukowo wykazaną pomocą dla dzieci z autyzmem.

"Nikt odpowiedzialny w tej dziedzinie nie mówi, że to leczy autyzm, ale wiele z tych dzieci można znacznie poprawić, dramatycznie, a niektóre - bardzo mały odsetek - poprawiają się do tego stopnia, że ​​nie można ich odróżnić od typowych osób" - mówi Laura Schreibman , PhD, dyrektor programu badawczego autyzmu i wybitny profesor psychologii na University of California, San Diego.

Nieprzerwany

W programie Landa skupia się prawie tak samo na szkoleniu rodziców i rodziny, jak na dziecku z autyzmem.

"Kiedy po raz pierwszy dostaniesz diagnozę autyzmu, nie jesteś na to gotowy, Twój świat jest wstrząśnięty, a nagle twoje dziecko nie jest tym, za kogo go uważałeś." Jak mam bawić się z moim dzieckiem? "Jak rozumiem, kim jest moje dziecko?" "Co mam z tym zrobić?" - mówi Landa. "Uczymy ich piękna w ich dziecku."

Każdego tygodnia rodzice muszą opowiadać klasie coś wspaniałego o swoim dziecku. Na początku większość rodziców nie może myśleć o niczym.

"Mniej więcej tydzień później nie mogą się doczekać, kiedy przyjdą i powiedzą nam, jak cudowne było ich ostatnie dziecko, dzięki czemu rodzice mogą skupić się na tym, co jest dobre, a nie na czymś panicznym" - mówi Landa. "Uczymy ich interakcji z dzieckiem w pomocny, zabawny sposób, dbamy o całą rodzinę i jesteśmy bardzo potężni".

Nieprzerwany

Debbie Page i jej syn Gabe zapisali się do programu eksperymentalnego Landy. Gabeowi zdiagnozowano "łagodny" autyzm - ale kiedy Page usłyszała, czego Landa spodziewała się, że dzieci będą się uczyć, była bardziej niż wątpliwa.

"Pamiętam, jak mówiła, że ​​dzieci przeniosą się z jednej czynności na drugą, sprawdzając ich grafik i śpiewając piosenkę", mówi. "Wszyscy rodzice kiwają głowami, ja też kiwnąłem głową, ale w środku myślałem:" Jest nie ma mowy on to zrobi ". Mój syn krzyczał za każdym razem, gdy go żądano - nawet nie odpowiadał na jego imię. Myślałem, że będziemy pierwszymi, którzy zostaną wyrzuceni z badań.

Nie dwa tygodnie później, Page dostała telefon od nauczyciela Gabe'a, mówiąc, że jej syn sam sprawdził harmonogram.

"Wiedziałem, że nigdy bym nie powiedział"Nie ma mowy' znowu o Gabe. Nadal nas zaskakuje - mówi - Na początku nie umiał bawić się zabawkami - nie rozumiał, co to jest gra. Sześć miesięcy później zaczął grać z innymi dziećmi. Mój ojciec opisuje to jako włącznik światła, który jest włączony. … Nigdy nie słyszałem, żeby Gabe śpiewał. Najlepsze, co mógł zrobić, to wykonać ruch ręką, kiedy śpiewałem Koła autobusu. Ale po sześciu miesiącach był śpiewakiem. To było naprawdę niesamowite. "

Nieprzerwany

Landa ostrzega, że ​​nie każde dziecko robi tego rodzaju postępy. Jednak twierdzi, że ponad 60% dzieci w programie zdobywa sześciomiesięczne umiejętności językowe podczas sześciomiesięcznego programu. Nie jest źle, biorąc pod uwagę, że dzieci nie miały jeszcze 12-miesięcznych umiejętności językowych w średnim wieku 27 miesięcy. A Landa mówi, że "duża liczba" uczniów zdobyła 12 miesięcy umiejętności językowych podczas programu.

Czy te zyski przetrwają? Landa mówi, że istnieją mocne dowody, że tak się dzieje, chociaż program rozpoczął się dopiero w 2005 roku. Gabe, który ma teraz 5 lat, miał na tyle szczęścia, aby ukończyć szkołę w Baltimore w szkołach hrabstwa Kennedy-Krieger. W tym roku jego nauczyciele umieścili go w regularnym programie przedszkolnym w klasie 20 dzieci.

"Dzięki tej wczesnej interwencji w wieku 2 lat - a teraz prowadzimy badania z udziałem 1-latków - kiedy stajemy się naprawdę młodzi i uczymy ich, jak się uczyć, są to różne dzieci" - mówi Landa. "Co by się stało, gdybyś czekał, aż skończy 3 lata? Zastanawiam się, o ile bardziej zdolni moglibyśmy je zrobić, zaczynając nawet wcześniej."

Nieprzerwany

Leki stosowane w leczeniu autyzmu

Niestety, wiele dzieci z autyzmem nie jest w stanie wprowadzić żadnego leczenia behawioralnego lub edukacyjnego. Niektóre z tych dzieci reagują przemocą lub napadami złości na każdą próbę przerwania ich obsesyjnego "stodującego" zachowania. Dla niektórych ta samostymulacja ma formę samookaleczenia. Inne dzieci z autyzmem są nadaktywne.

Czy leki psychiatryczne mogą uspokoić te symptomy na tyle, aby umożliwić takim dzieciom udział w programach behawioralnych i edukacyjnych? Tak, mówi Lawrence David Scahill z Yale, dr MSN, lider w dziedzinie badań psychofarmakologii dziecięcej.

Scahill był częścią grupy finansowanej przez NIH, która wykazała, że ​​anty-psychotyczny lek Risperdal może uspokoić skrajne zachowanie dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu.

"Około 20% do 30% dzieci w wieku szkolnym z ASD, w wieku do 5 lat, ma problemy z agresją, napadami złości lub samookaleczeniem - uważaliśmy, że będzie to dobry cel dla Risperdala" - mówi Scahill. "Zapisaliśmy dzieci z autyzmem i co najmniej umiarkowanym poziomem napadów złości - nie dzieci, które trochę trzepoczą, ale dzieci z wybuchami można zmierzyć w skali Richtera, nie będą same uczyć się toalety ani bawić się zabawkami Pomyśleliśmy, że jeśli moglibyśmy dać tym dzieciom lekarstwa, może byliby bardziej podatni na inne interwencje.

Nieprzerwany

Wynik był zaskakujący - dzieci, które dostały lek, miały 58% poprawy w tym zachowaniu, w porównaniu z 12% otrzymującymi placebo.

"To była duża różnica, taka różnica, jakiej nie widzimy często w psychiatrii dziecięcej" - mówi Scahill. "Najpierw przypisujemy to lekowi, ale także faktowi, że zapisaliśmy tylko dzieci z umiarkowanym lub wyższym poziomem tego zachowania".

W wyniku tych badań, FDA zatwierdziła Risperdal w leczeniu drażliwości u dzieci z zaburzeniami autystycznymi z objawami agresywnego zachowania, celowego samookaleczenia lub napadów złości. Teraz Scahill i jego współpracownicy próbują dowiedzieć się, jak szybko dzieci mogą zmniejszyć dawkę leków - i czy szkolenie rodziców poprawia wyniki dla dzieci przyjmujących lek.

Zerowanie Risperdala będzie ważne, mówi Scahill, ponieważ głównym skutkiem ubocznym leczenia jest niezdrowy przyrost masy ciała.

W kolejnym badaniu sprawdzono, czy nadaktywne dzieci z autyzmem reagują na Ritalin, a także dzieci z ADHD bez autyzmu. Ważne stwierdzenie: Podczas gdy 75% do 80% dzieci z ADHD bez autyzmu radzi sobie lepiej na Ritalinie, dzieje się tak tylko u około 50% nadaktywnych dzieci z autyzmem. A poprawa u dzieci z autyzmem nie była tak duża jak poprawa u dzieci bez autyzmu.

Nieprzerwany

Nowsze badanie dotyczy tego, czy lek przeciwdepresyjny Celexa, który pomaga kontrolować objawy zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych, może zmniejszyć powtarzalne zachowania u dzieci z ASD. Wyniki tego badania są spodziewane wkrótce.

Scahill zauważa, że ​​wszystkie te badania szukały symptomów ASD pasujących do symptomów, dla których istnieją terapie psychiatryczne. Teraz jednak badacze ostrożnie badają większy cel - leczenie samego autyzmu.

To jest problem, ponieważ nikt nie wie dokładnie, co powoduje autyzm. Ale jest kilka ekscytujących tropów, mówi Susan Swedo, MD, szef oddziału pediatryczno-rozwojowego neuropsychiatrii w National Institute of Mental Health.

Jedną z interesujących metod badań, jak mówi Swedo, jest system glutaminianów - łańcuch chemicznych przekaźników i receptorów, który reprezentuje jeden z kanałów komunikacji mózgu. Ten obwód mózgu jest ważny w chorobie Lou Gehriga, dla której pomocny jest lek blokujący glutaminian o nazwie Rilutek.

W oparciu o dowody na to, że system glutaminianu jest nadaktywny w dziecięcym zaburzeniu obsesyjno-kompulsywnym, Swedo i jego współpracownicy próbowali leczenia dzieci z OCD preparatem Rilutek.

Nieprzerwany

"To zadziwiająco skuteczne" - mówi Swedo.

Gdyby działało w dziecięcym OCD, być może pomoże kontrolować powtarzające się zachowania u dzieci z autyzmem, sugeruje Swedo. Scahill zgadza się, że to możliwe.

"To nie jest placek na niebie, istnieje duże zainteresowanie systemem glutaminianu, ma on duże znaczenie dla schizofrenii i prawdopodobnie ma związek z autyzmem" - mówi Scahill.

Jeszcze innym intrygującym możliwym przyszłym leczeniem autyzmu jest molekuła mózgu zwana oksytocyną.

"Oksytocyna to naturalnie występujący hormon zaangażowany w poród i poród, który również odgrywa kluczową rolę w przywiązaniu i wczesnym wiązaniu niemowląt" - mówi Swedo. "Jest to trochę intrygujące, ponieważ mamy tę wskazówkę od myszy niemowlęcych genetycznie zmodyfikowanych, aby nie miały oksytocyny - zachowują się tak, jakby matka była nieznajomą, więc tutaj, w autyzmie, masz dzieci, które wpadają w obcy lęk. problem z oksytocyną? To interesująca wskazówka. "

Badanie infuzji syntetycznych oksytocyny u dorosłych sugerowało, że może zmniejszyć liczbę powtarzających się zachowań; dalsze badania są kontynuowane.

Nieprzerwany

Zarówno Swedo, jak i Scahill ostrzegają, że tylko badania naukowe krok po kroku mogą pokazać, czy te nowe pomysły na leczenie działają. Wskazują na to, co stało się z sekretyną, hormonem, który kiedyś był lekiem na autyzm.

Pod wpływem ogromnej liczby rodziców udzielających sekretów swoim dzieciom z ASD, badacze rzucili się, by przyjrzeć się skutkom narkotyków.

"Secretin jest obecnie najlepiej zbadanym lekiem w autyzmie" - mówi Scahill. "Przeprowadzono 12 lub 13 badań kontrolowanych placebo, ale żaden z nich nie wykazał, że sekrety są lepsze od placebo. Badacze spędzili na nim mnóstwo czasu i pieniędzy, a my nie mamy za wiele do pokazania. o tym, jak to nie powinno iść. "

Chelatacja na autyzm

Chociaż większość badaczy nie sądzi, wielu rodziców uderza w podobieństwa między niektórymi objawami zatrucia rtęcią i autyzmem. Niektórzy z tych rodziców szukają terapii chelatującej dla swoich dzieci, która wykorzystuje substancję chemiczną, która pomaga ciału w eliminowaniu metali ciężkich.

Hyman zauważa, że ​​nie ma dowodów na to, że usuwanie metali ciężkich z organizmu zapobiega uszkodzeniom powodowanym przez zatrucie metalami ciężkimi. Jednak wielu rodziców uważa, że ​​objawy ASD u ich dzieci uległy poprawie po leczeniu.

Nieprzerwany

Swedo i koledzy z NIMH zaprojektowali badanie kliniczne, aby przetestować to leczenie, ale badanie jest w zawieszeniu, ponieważ komisja rewizyjna NIMH czuje, że znane ryzyko leczenia przewyższa dowody, że może ono działać. Tymczasem, jak mówi Swedo, grupa praktyków o nazwie "Pokonaj Autyzm Teraz", która promuje chelatację i inne uzupełniające / alternatywne terapie autyzmu, kończy badania nad leczeniem.

Większość badaczy, z którymi rozmawiałem w związku z tym artykułem, wyraziła opinię, że chelatacja jest zarówno nieskuteczna dla autyzmu, jak i niebezpieczna; nikt nie radzi rodzicom, aby go wypróbowali.

Dieta bezglutenowa bez Casien-Free (GFCF) dla autyzmu

Wielu rodziców dzieci z autyzmem uważa, że ​​ich dzieci cierpią na niezdolność do trawienia pszenicy i / lub produktów mlecznych. Niektórzy, którzy wprowadzili swoje dzieci w dietę bezglutenową / bez grypy, odnotowują niezwykłe zmiany w zachowaniu ich dzieci.

Ta dieta GFCF stała się jedną z najczęściej stosowanych metod leczenia autyzmu, pomimo obaw, że dzieci z ASD - które wydają się być bardzo wybrednymi konsumentami - mogą stać się niedożywione przez stosowanie diety GFCF.

Nieprzerwany

Wysoko cenione badanie z 1995 r. Sugerowało, że dzieci z ASD na diecie GFCF przez jeden rok miały mniej autystycznych cech. Jednak wstępne wyniki randomizowanego, kontrolowanego badania klinicznego nie wykazały korzyści.

Trwają bardziej rygorystyczne, randomizowane, kontrolowane placebo badania kliniczne diety GFCF - w tym jedna przez Hyman.

CAM dla autyzmu

Badania ankietowe sugerują, że dziewięciu na dziesięciu rodziców traktuje autyzm swojego dziecka jakąś formą medycyny komplementarnej i alternatywnej (CAM). Obejmują one zarówno leczenie niebiologiczne, takie jak terapia wspomagana delfinami, jak i zabiegi biologiczne, takie jak suplementy diety.

Większość terapii CAM ma albo pozytywne raporty rodziców, albo małe, niejednoznaczne badania sugerujące, że mogą one działać. Dla wielu są nierozstrzygające badania sugerujące, że nie są pomocne. Niemal we wszystkich przypadkach nie ma żadnego ostatecznego dowodu na to, że pomagają, ani rygorystycznych badań nad bezpieczeństwem.

Liczba zabiegów na tej liście jest bardzo duża. Lista opracowana przez Hyman obejmuje:

• Ograniczenie dietetyczne znanych alergenów
• Dożylne immunoglobuliny (IVIG)
• Leki przeciwwirusowe
• Chelatowanie przez DMSA, kwas liponowy, kąpiele glinkowe i naturalne czynniki chelatujące
• Enzymy trawienne
• Probiotyki
• Dieta bezdrzewna
• Środki przeciwgrzybicze
• Specyficzna dieta węglowodanowa (SCD)
• Terapia antybiotykowa
• Witamina B-6 i magnez
• Witamina C
• Kwas foliowy
• Witamina b12
• Dimethylglycine (DMG)
• Suplementacja tryptofanem i tyrozyną
• Periaktyna (cyproheptadyna przeciwhistaminowa)
• Suplementacja karnozyny
• Kwasy tłuszczowe omega-3 lub wielonienasycone kwasy tłuszczowe (PUFA)
• Auditory Integration Training (AIT)
• Optometria behawioralna
• Operacja czaszkowo-krzyżowa
• Ułatwiona komunikacja

Nieprzerwany

W swoich wytycznych dotyczących zarządzania ASD z 2007 roku Amerykańska Akademia Pediatrii ostrzega, że ​​nie popiera stosowania tych terapii poza starannie zaprojektowanymi, dobrze monitorowanymi próbami klinicznymi.

"Niestety, rodziny często są narażone na bezpodstawne, pseudonaukowe teorie i związane z nimi praktyki kliniczne, które są w najlepszym przypadku nieskuteczne, aw najgorszym, konkurują ze zwalidowanymi metodami leczenia lub prowadzą do fizycznych, emocjonalnych lub finansowych szkód", Rada AAP ds. Dzieci z Niepełnosprawność pisze.

Postęp jest robiony. Poważni naukowcy w końcu odpowiadają na pytania rodziców, że oceniają szeroki zakres terapii autyzmu. Grupy wsparcia CAM, takie jak grupa Defeat Autism Now (DAN), przeprowadzają szeroko zakrojone badania.

Jedna z takich prób, opisana w zeszłym roku na spotkaniu DAN, koncentruje się na HBOT - hiperbarycznej terapii tlenowej - najnowszej nowej terapii autyzmu CAM. Pomysł polega na umieszczeniu dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu w komorze ciśnieniowej i wepchnięciu tlenu do ich tkanek.

"Mechanizm działania może nie być zgodny z naszym tradycyjnym rozumieniem uszkodzenia mózgu i leczenia poporodowego w tym zaburzeniu," mówi Hyman.

Nieprzerwany

Swedo chwali grupę DAN za testowanie tego leczenia i projektu badania. Ostatecznie nie potwierdził on HBOT jako leczenia autyzmu.

Niestety, badania, które udowadniają lub obalają terapie autyzmem, są raczej wyjątkiem, niż regułą.

"Jedna z moich frustracji pojawia się, gdy tylko wydaje się, że masz do czynienia z tym, co warte jest przetestowania, ponieważ wystarczająco dużo osób z niego skorzystało, pojawia się kolejna" - mówi Swedo.

Ale Hyman ostrzega swoich kolegów badaczy o negatywności.

"Niektóre rzeczy w CAM są bardzo ekscytujące" - mówi. "Kiedy udowodnisz, że coś działa, jeśli nie pasujesz do biologicznego wszechświata, to rozumiesz, kogo to obchodzi?"

Debbie Page mówi, że jej doświadczenie z jej synem Gabe wniosło do niej znaczenie wczesnego rozpoczęcia leczenia, o którym wiadomo, że jest skuteczny - nawet jeśli lekarze dziecka nadal spierają się o to, czy problem jest autyzmem, czy nie.

"Po prostu słuchaj swojego instynktu, a ty jesz", mówi innym rodzicom. "Żadna pomoc dla nich nie zaszkodzi, nawet jeśli nie masz jeszcze diagnozy Jeśli nie rozwijasz komunikacji dziecka, uzyskaj pomoc w tym celu Nie musisz dla wszystkich zgadzać się na diagnozę zacznij otrzymywać pomoc dla twojego dziecka. "