Leczenie reumatoidalnego zapalenia stawów obejmuje leki, które spowalniają postęp uszkodzenia stawów z powodu reumatoidalnego zapalenia stawów. Leki te nazywane są lekami przeciwreumatycznymi modyfikującymi chorobę (DMARD) i stanowią ważną część ogólnego planu leczenia. Jakie są te leki i jak działają?

Leki modyfikujące chorobę działają na układ odpornościowy, aby spowolnić postęp reumatoidalnego zapalenia stawów. Dlatego nazywa się je "modyfikującymi chorobę". Wiele różnych leków można stosować jako LMPCh w leczeniu RA, ale niektóre są stosowane częściej niż inne.

DMARD Efekty uboczne i użycie

Hydroksychlorochina (Plaquenil) i sulfasalazyna (azulfidyna) są stosowane w łagodnym reumatoidalnym zapaleniu stawów. Nie są tak silne jak inne DMARD, ale zwykle powodują mniej skutków ubocznych. W rzadkich przypadkach Plaquenil może niekorzystnie wpływać na oczy, a pacjenci przyjmujący ten lek powinni być obserwowani przez okulistę przynajmniej raz w roku.

Leflunomide (Arava) działa równie dobrze jak metotreksat i może pracować jeszcze lepiej w połączeniu z nim. Działania niepożądane są podobne do działania metotreksatu. Czasami Arava powoduje biegunkę i nie można jej użyć. Ponieważ wiadomo, że Arava wyrządza szkodę płodowi, kobiety muszą podjąć specjalne środki ostrożności, aby zapobiec ciąży.

Metotreksat jest najczęściej stosowanym DMARD. Jest tak, ponieważ wykazano, że działa tak samo dobrze lub lepiej niż jakikolwiek inny pojedynczy lek. Jest także stosunkowo niedrogi i ogólnie bezpieczny. Podobnie jak inne DMARDs, metotreksat ma skutki uboczne; może powodować wysypkę i rozstrój żołądka, może być toksyczny dla wątroby lub szpiku kostnego i może powodować wady wrodzone. W rzadkich przypadkach może również powodować duszność. Podczas przyjmowania metotreksatu konieczna jest regularna praca krwi. Przyjmowanie kwasu foliowego pomaga zmniejszyć niektóre z działań niepożądanych. Największą zaletą Methotrexate może być to, że bezpiecznie można go stosować przez długi czas i można go stosować nawet u dzieci.

Minocyklina (Minocin) jest antybiotykiem, który nie jest często przepisywany. Ale może pomóc RA przez zatrzymanie stanu zapalnego. Rozpoczęcie pracy może potrwać kilka miesięcy i do roku, zanim znane będą pełne efekty. Podczas długotrwałego stosowania minocyklina może powodować przebarwienia skóry.

Nieprzerwany

Leki biologiczne: abatacept (Orencia), adalimumab (Humira), anakinra (Kineret), certolizumab (Cimzia), etanercept (Enbrel), etanercept-szzs (Ereizi), golimumab (Simponi, Simponi Aria) i infliksymab (Remicade). Są to najnowsze leki na RA i są wstrzykiwane pod skórę lub podawane bezpośrednio do żyły. Działają poprzez neutralizację jednego z sygnałów układu odpornościowego (TNF), który prowadzi do stanu zapalnego i uszkodzenia stawów. Rytuksymab (Rituxan) i tocilizumab (Actemra) są substancjami biologicznymi, ale nie blokują TNF. Komórki B docelowe i actemra Rituxan wpływa na IL-6. W połączeniu z metotreksatem leki te pomagają większości osobom z reumatoidalnym zapaleniem stawów. Uważa się, że leki te mają mniej skutków ubocznych niż inne DMARD. Jednym ze skutków ubocznych jest ryzyko wystąpienia potencjalnie ciężkich zakażeń. Leki te mogą również, choć rzadko, niekorzystnie wpływać na wątrobę lub liczbę krwinek. Inne potencjalne skutki długoterminowe nie będą znane dopóki leki nie będą stosowane przez pacjentów przez wiele lat.

Azathioprine (Imuran) jest stosowany w wielu różnych stanach zapalnych, w tym w RA. Najczęstsze działania niepożądane to nudności i wymioty, czasem z bólem żołądka i biegunką. Długotrwałe stosowanie azatiopryny wiąże się ze zwiększonym ryzykiem raka.

Cyklosporyna (Neoral ) jest silnym lekiem, który często działa dobrze w spowalnianiu uszkodzenia stawów. Ale ponieważ może zaszkodzić nerkom i ma inne potencjalne skutki uboczne, jest zwykle stosowany w ciężkim RA po niepowodzeniu innych leków i nie jest obecnie powszechnie stosowany.

Tofacitinib (Xeljanz)jest rodzajem leku zwanym inhibitorem JAK. Jest często stosowany u osób, które nie reagują już na metotreksat. Lek jest podawany w pigułce dwa razy dziennie. Ponieważ jednak hamuje odpowiedź immunologiczną, Xeljanz zwiększa ryzyko poważnych infekcji, nowotworów i chłoniaków. Lek będzie nosił "czarną skrzynkę" ostrzegającą o tych zagrożeniach.

DMARDs spowalniają reumatoidalne zapalenie stawów i poprawiają jakość życia większości ludzi. Niektórzy osiągną nawet remisję podczas ich przyjmowania. Częściej aktywność choroby trwa, ale w wolniejszym, mniej intensywnym tempie.

Biorąc jeden lub więcej DMARDs, możesz mieć dłuższe okresy bez objawów, lub wybuchy, które są mniej bolesne lub stresujące. Twoje stawy mogą zająć mniej czasu, aby rozluźnić się rano. Podczas badania kontrolnego reumatolog może powiedzieć, że najnowsze zdjęcia rentgenowskie są wolne od jakichkolwiek nowych uszkodzeń. Regularne stosowanie DMARD powoduje mniejsze ryzyko długotrwałego uszkodzenia stawów.

Nieprzerwany

Czy DMARD są bezpieczne?

FDA zatwierdziła wszystkie DMARD. Wiele osób bierze je bez żadnych problemów.

Ale ponieważ działają one w całym organizmie, aby zwalczać RZS, ich potężne działanie zwykle powoduje pewne skutki uboczne, zwykle:

• Niestrawność. DMARD czasami powodują nudności, czasami z wymiotami lub biegunką. Inne leki mogą pomóc w leczeniu tych objawów lub często ulegają poprawie w miarę przyzwyczajenia się do leku. Jeśli objawy są zbyt niewygodne, aby tolerować, twój reumatolog spróbuje innego leku.
• Problemy z wątrobą. Są mniej powszechne niż rozstrój żołądka. Lekarz będzie regularnie sprawdzać badania krwi, aby upewnić się, że wątroba nie została uszkodzona.
• Problemy z krwią. DMARD mogą wpływać na układ odpornościowy i zwiększać ryzyko infekcji. Można również zmniejszyć liczbę krwinek białych walczących z zakażeniem. Niska liczba czerwonych krwinek (niedokrwistość) może powodować większe zmęczenie. Prosty test krwi przeprowadzany przez twojego lekarza co jakiś czas upewni Cię, że liczba twoich krwinek jest wystarczająco wysoka.

Powinieneś dowiedzieć się o możliwych skutkach ubocznych przyjmowanego leku i omówić je z lekarzem, aż poczujesz się komfortowo.

Aby zminimalizować efekty uboczne, DMARD czasami uruchamia się pojedynczo i stopniowo zwiększa. Celem jest zminimalizowanie zarówno aktywności reumatoidalnego zapalenia stawów, jak i działań niepożądanych leków. Często potrzeba więcej niż jednego DMARD, aby uzyskać kontrolę nad aktywnym reumatoidalnym zapaleniem stawów.

Skąd wiesz, że jesteś na "właściwym" schemacie? Nie ma łatwego sposobu. Reumatolodzy wykorzystują cały swój trening i doświadczenie, aby ustalić, co jest dla Ciebie odpowiednie.

Chociaż DMARD mogą powodować działania niepożądane, istnieje dobry powód, aby je przyjmować - udowodniono, że działają przeciwko reumatoidalnym zapaleniom stawów. Nawet jeśli jesteś w remisji, wielu reumatologów uważa, że ​​powinieneś kontynuować przyjmowanie DMARD, tylko po to, aby utrzymać swój RA w miejscu. Istnieje również prawdopodobieństwo nawrotu choroby po całkowitym zatrzymaniu.

Następny artykuł

Jak działa Metotreksat

Przewodnik reumatoidalnego zapalenia stawów

1. Przegląd
2. Objawy
3. Diagnoza
4. Leczenie
5. Życie z RZS
6. Powikłania RA