Skąd mam wiedzieć, czy mam problem seksualny?

Najważniejszą rzeczą, jaką możesz zrobić, gdy zmagasz się z problemem seksualnym, jest uczciwa i otwarta rozmowa o twoich objawach z twoim pracownikiem służby zdrowia.

Twój pracownik opieki zdrowotnej prawdopodobnie zapyta Cię o twoje relacje, partnerów, przeszłość seksualną, historię urazów, możliwe objawy depresji i wszelkie inne stresy lub obawy, które mogą zakłócać twoją zdolność reagowania seksualnego. Chociaż te tematy mogą wydawać się wyjątkowo prywatne, należy je uwzględnić, aby właściwie ocenić dysfunkcję seksualną i pomóc w bardziej satysfakcjonującym życiu seksualnym.

Twój pracownik służby zdrowia przeprowadzi dokładny, fizyczny egzamin, sprawdzając wysokie ciśnienie krwi, chorobę naczyniową, zaburzenia neurologiczne lub objawy świadczące o zaburzeniu pracy nóg lub jąder. Prawdopodobnie zostaniesz poddany badaniu krwi, aby sprawdzić cukrzycę, chorobę tarczycy, poziom testosteronu, czynność nerek i wątroby oraz wszelkie inne zaburzenia hormonalne, które może podejrzewać twój opiekun zdrowotny. Ponadto Twój dostawca usług opieki zdrowotnej dokona przeglądu listy leków i substancji, z których korzystasz (w tym nielegalnych narkotyków i naturalnych środków), aby sprawdzić, czy Twoje seksualne dysfunkcje są z nimi powiązane.

Ponieważ mężczyźni zwykle mają wiele erekcji podczas snu, prawdopodobnie będziesz zapytany o to, czy kiedykolwiek obudzisz się z erekcją. Czasami mężczyźni są proszeni o poddanie się badaniu w laboratorium snu, aby monitorować erekcję podczas snu. Chociaż informacje te mogą pomóc w ustaleniu, czy zaburzenia erekcji mogą wynikać z problemów z układem naczyniowym czy nerwowym, to niekoniecznie wskazują, czy wzwód jest wystarczający do penetracji seksualnej. Badanie ultrasonograficzne, które mierzy przepływ krwi w miednicy (badanie metodą prącia Dopplera) może określić, czy w penisie jest wystarczający przepływ krwi i ciśnienie, aby umożliwić odpowiednią erekcję.

Jakie są sposoby leczenia męskich problemów seksualnych?

Wszelkie podstawowe warunki fizyczne będą traktowane jako próba poprawy funkcjonowania seksualnego. Leki można podawać w celu zwiększenia stężenia testosteronu, zmniejszenia prolaktyny, leczenia chorób tarczycy lub cukrzycy lub zajęcia się nadciśnieniem tętniczym. Jeśli zaburzenia seksualne wydają się być spowodowane lekami na inny schorzenie, Twój pracownik służby zdrowia może przepisać alternatywę z mniejszą ilością skutków ubocznych. Jeśli palisz, pijesz alkohol lub używasz narkotyków rekreacyjnych, będziesz zachęcany do zatrzymania się. Twój pracownik służby zdrowia zaleci Ci także regularne spożywanie zdrowej diety i regularne ćwiczenia. Badania wykazały, że te środki mogą spowolnić nagromadzenie tłuszczów, które mogą blokować naczynia krwionośne.

Nieprzerwany

Leczenie zaburzeń erekcji

Leczenie zaburzeń erekcji obejmuje dowolne z następujących czynności:

• Inhibitory fosfodiesterazy-5, lekarstwa pierwszego rzutu na ED, działają poprzez rozszerzenie naczyń krwionośnych, aby umożliwić więcej krwi do wejścia i pozostania w penisie, co skutkuje zwiększoną częstotliwością i czasem trwania erekcji. Przykłady obejmują leki awanafil (Stendra), cytrynian sildenafilu (Viagra), tadalafil (Cialis) lub wardenafil HCL (Levitra) i wardenafil (Staxyn)
• Urządzenie do napełniania próżni, które ściąga krew do penisa
• Prostplandynowe czopki cewkowe
• Samodzielne wstrzykiwanie leków bezpośrednio do penisa
• Chirurgia naczyniowa w celu naprawienia problemów związanych z żyłami prącia (uwaga: ta procedura nie okazała się skuteczna).
• Protezy prącia, albo półsztywne albo nadmuchiwane

Leczenie przedwczesnego wytrysku

Przedwczesny wytrysk jest zwykle hamowany przez technikę "wyciskania", rodzaj biofeedbacku. Ta metoda ma wysoki wskaźnik skuteczności, a powtarzana praktyka zwykle prowadzi do lepszej naturalnej kontroli. Kiedy poczujesz, że orgazm jest nieuchronny, wycofaj się z pochwy partnera lub odbytu lub zasygnalizuj partnera, aby przestał stymulować. Ty (lub twój partner) delikatnie ściskasz kciukiem i palcem wskazującym główkę penisa, zatrzymując kulminację. Po 20 lub 30 sekundach rozpocznij ponownie kochanie. W razie potrzeby powtórzyć proces.

Promescent to lek stosowany w leczeniu przedwczesnego wytrysku. Miejscowy spray jest nakładany na penisa i zawiera lidokainę, zmniejszając czułość i pozwalając na lepszą kontrolę wytrysku.

Inne leki mogą opóźnić wytrysk, taki jak selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), w tym fluoksetyna (Prozac), paroksetyna (Paxil) i sertralina (Zoloft). Żaden z tych leków nie jest specjalnie zatwierdzony przez FDA do leczenia przedwczesnego wytrysku.

Przedwczesny wytrysk może sygnalizować bardziej złożone zaburzenie, a wszelkie aspekty psychologiczne należy zbadać podczas terapii.

Leczenie opóźnionego wytrysku

Ten problem seksualny jest często leczony przez zmniejszenie lęku i uczenie się kontrolowania czasu wytrysku. Sensate ćwiczenia ostrości mogą pomóc; powinieneś wstrzymać penetrację dopóki nie poczujesz, że wytrysk jest nieunikniony. Częstą przyczyną opóźnionego lub opóźnionego wytrysku są skutki uboczne leków, zwłaszcza leków przeciwdepresyjnych, takich jak leki z grupy SSRI.

Leczenie Ejaculation Retrograde

Ejakulacja wsteczna może zostać skorygowana za pomocą leków lub zabiegu chirurgicznego, który pozwala zamknąć zawór u podstawy pęcherza. Jest to zasadniczo nieszkodliwe zaburzenie, powodujące problem tylko wtedy, gdy celem jest ciąża; w takich sytuacjach może być możliwe pobranie plemników z pęcherza w celu sztucznego zapłodnienia.

Nieprzerwany

Leczenie środowiskowych i psychologicznych przyczyn problemów seksualnych

Twój lekarz może ci pomóc w opracowaniu strategii rozwiązywania problemów niezwiązanych z medycyną. Jeśli masz psychiczne bariery w funkcjonowaniu seksualnym, Twój lekarz może zasugerować, że szukasz indywidualnej psychoterapii, terapii par z partnerem lub skonsultujesz się z terapeutą seksualnym. Wiele technik i terapii może pomóc jednostkom, w tym osobom, które doświadczyły traumy seksualnych, stać się bardziej komfortowymi ze względu na swoją seksualność. Podobnie, jeśli Twój pracownik służby zdrowia uważa, że ​​możesz potrzebować więcej informacji o funkcjonowaniu seksualnym, aby pomóc Ci osiągnąć większą przyjemność, możesz zostać skierowany do seksuologa.