Zaburzenie odżywiania typu "binge eating" jest poważnym stanem charakteryzującym się niekontrolowanym jedzeniem i wynikającym z tego zwiększeniem masy ciała. Ludzie z zaburzeniami objadania się często jedzą duże ilości jedzenia (poza uczuciem pełnego), czując utratę kontroli nad jedzeniem. Często te nawyki są sposobem radzenia sobie z depresją, stresem lub lękiem. Chociaż zachowanie związane z objadaniem jest podobne do tego, co występuje w przypadku bulimii, osoby z zaburzeniami objadania się nie biorą udziału w wymiotach lub za pomocą środków przeczyszczających.

Wiele osób, które mają zaburzenia związane z objadaniem się głodem, używa jedzenia jako sposobu radzenia sobie z niewygodnymi uczuciami i emocjami. Są to ludzie, którzy być może nigdy nie nauczyli się radzić sobie ze stresem i znaleźć dla nich pocieszające i kojące jedzenie. Niestety, często czują się smutni i winni, że nie są w stanie kontrolować swojego jedzenia, co zwiększa stres i napędza cykl.

Jakie są objawy zaburzenia objadania się?

Większość ludzi przejada się od czasu do czasu, a wielu ludzi twierdzi, że często je więcej niż powinni. Jednak spożywanie dużych ilości jedzenia nie oznacza, że ​​dana osoba cierpi na upijanie się. Osoby z zaburzeniami objasnienia mają kilka następujących objawów co tydzień przez co najmniej 3 miesiące:

• Częste epizody jedzenia, które inni uważaliby za nienormalnie dużą ilość jedzenia
• Częste poczucie braku możliwości kontrolowania, co lub ile je
• Jedzenie o wiele szybciej niż zwykle
• Jedzenie aż niewygodnie pełne
• Jedzenie dużej ilości jedzenia, nawet jeśli nie jest fizycznie głodne
• Jedząc samotnie z zażenowania ilością zjedzonego jedzenia
• Uczucia obrzydzenia, depresji lub poczucia winy po przejedzeniu

Ludzie, którzy mają zaburzenia związane z popijaniem, mają również tendencję do:

• Wahania wagi
• Uczucia niskiej samooceny
• Utrata pożądania seksualnego
• Częste diety

Nieprzerwany

Co powoduje zaburzenia objadania się?

Dokładna przyczyna zaburzeń odżywiania jest wciąż nieznana, a badacze dopiero zaczynają rozumieć konsekwencje tego zaburzenia i czynniki wpływające na jego rozwój. Podobnie jak w przypadku innych zaburzeń odżywiania, zaburzenie odżywiania wydaje się wynikać z połączenia czynników psychologicznych, biologicznych i środowiskowych.

Zaburzenia odżywiania związane z objadaniem się są powiązane z innymi zaburzeniami zdrowia psychicznego. Prawie połowa wszystkich osób z zaburzeniami objadania się głodu ma historię depresji, chociaż dokładny charakter tego związku jest niejasny. Wiele osób zgłasza, że ​​gniew, smutek, nuda, niepokój lub inne negatywne emocje mogą wywołać epizod żarłocznego jedzenia. Impulsywne zachowania i niektóre inne problemy psychiczne również wydają się częstsze u osób z zaburzeniami objadania się.

Zaburzenia odżywiania, w tym zaburzenie odżywiania, występują w rodzinach, co sugeruje, że podatność na zaburzenia odżywiania może być dziedziczona.Naukowcy badają również, w jaki sposób chemia mózgu i metabolizm (sposób, w jaki organizm spala kalorie) wpływają na rozwój zaburzeń odżywiania.

Ludzie z zaburzeniami objadania się głodu często pochodzą z rodzin, które przejadają się lub kładą nienaturalny nacisk na jedzenie; na przykład, wykorzystując go jako nagrodę lub jako sposób uspokojenia lub wygody.

Nieprzerwany

Jak powszechne jest zaburzenie objadania się?

Chociaż niedawno uznano formalnie za odrębny stan, zaburzenie odżywiania jest prawdopodobnie najczęstszym zaburzeniem odżywiania. Większość osób z zaburzeniami związanymi z napadami objadania się jest otyłych (ponad 20% powyżej zdrowej masy ciała), ale u osób z prawidłową masą ciała może również wystąpić.

Zaburzenia odżywiania przypuszczalnie dotykają 1-5% wszystkich dorosłych. Wśród umiarkowanie otyłych osób w programach samopomocy lub komercyjnych programów odchudzających, 10% do 15% cierpi na zaburzenie objadania się. Zaburzenie to występuje nawet częściej u osób z ciężką otyłością.

Zaburzenia odżywiania są nieco częściej spotykane u kobiet niż u mężczyzn. Zaburzenie dotyka Afroamerykanów tak często, jak rasy kaukaskiej; jego częstotliwość w innych grupach etnicznych nie jest jeszcze znana. Osoby otyłe z zaburzeniami związanymi z napadami objadania się często miały nadwagę w młodszym wieku niż osoby bez zaburzeń. Mogą również mieć częstsze epizody utraty i odzyskania wagi.

Jak traktowane jest zaburzenie objadania się głodu?

Leczenie zaburzeń odżywiania jest trudne, ponieważ większość ludzi wstydzi się swojego zaburzenia i próbuje ukryć swój problem. Często są tak skuteczne, że nawet bliscy członkowie rodziny i przyjaciele nie wiedzą, że jedzą.

Zaburzenia odżywiania wymagają kompleksowego planu leczenia dostosowanego do potrzeb każdego pacjenta. Celem leczenia zaburzeń odżywiania jest umożliwienie osobie przejęcia kontroli nad jego zachowaniem żywieniowym. Leczenie najczęściej wymaga połączenia następujących strategii:

• Psychoterapia: Jest to rodzaj indywidualnego doradztwa, który koncentruje się na zmianie myślenia (terapia poznawcza) i zachowaniu (terapia behawioralna) osoby z zaburzeniami odżywiania. Leczenie obejmuje praktyczne techniki rozwijania zdrowej postawy wobec jedzenia i wagi, a także podejścia do zmiany sposobu, w jaki dana osoba reaguje na stres i trudne sytuacje.
• Lek: Leki pobudzające Vyvanse są obecnie jedynymi lekami zatwierdzonymi przez FDA w leczeniu zaburzeń odżywiania. Inne rodzaje leków zaczęły otrzymywać uwagi badawcze, które mogą pomóc w ograniczeniu nadmiernego objadania się, takich jak leki przeciwdrgawkowe Topamax (topiramat) lub Zonegran (zonisamid). Niektóre leki przeciwdepresyjne zwane selektywnymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) mogą być stosowane w celu wspomagania kontroli lęku i depresji związanych z zaburzeniami odżywiania.
• Poradnictwo żywieniowe: Ta strategia ma na celu przywrócenie prawidłowego sposobu odżywiania oraz nauczenie znaczenia odżywiania i zrównoważonej diety.
• Terapia grupowa i / lub rodzinna: Wsparcie rodzinne jest bardzo ważne dla sukcesu leczenia. Ważne jest, aby członkowie rodziny rozumieli zaburzenie odżywiania i rozpoznawali jego objawy. Osoby z zaburzeniami odżywiania mogą skorzystać z terapii grupowej, w której mogą znaleźć wsparcie i otwarcie dyskutować o swoich uczuciach i obawach z innymi, którzy mają wspólne doświadczenia i problemy.

Nieprzerwany

Jakie są powikłania zaburzenia od objadania się?

Złe nawyki żywieniowe, które występują często u osób z zaburzeniami objadania się, mogą prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych. Głównymi powikłaniami zaburzeń odżywiania typu "binge eating" są warunki, które często wynikają z otyłości. Obejmują one:

• Cukrzyca
• Wysokie ciśnienie krwi
• Wysoki cholesterol
• Choroba pęcherzyka żółciowego
• Choroba serca
• Skrócenie oddechu
• Niektóre rodzaje raka
• Problemy menstruacyjne
• Zmniejszona mobilność (niemożność poruszania się) i zmęczenie
• Problemy ze snem

Ponadto osoby z zaburzeniami objadania się są wyjątkowo przygnębione przez swoje objadania się. W niektórych przypadkach ludzie zaniedbują swoją pracę, szkołę lub zajęcia towarzyskie, aby nie jeść.

Co to jest Outlook dla osób z zaburzeniami objadania się?

Podobnie jak w przypadku innych zaburzeń odżywiania, zaburzenie odżywiania jest poważnym problemem, który można rozwiązać poprzez odpowiednie leczenie. Dzięki leczeniu i zaangażowaniu wiele osób z tym zaburzeniem może przezwyciężyć nawyk przejadania się i nauczyć zdrowych wzorców żywieniowych.

Czy można zapobiegać zaburzeniom objadania się głodu?

Chociaż może nie być możliwe zapobieganie wszystkim przypadkom uporczywego objadania się, pomocne może być rozpoczęcie leczenia u ludzi, gdy tylko pojawią się objawy. Ponadto nauczanie i zachęcanie do zdrowych nawyków żywieniowych oraz realistyczne podejście do jedzenia i obrazu ciała może być również pomocne w zapobieganiu rozwojowi lub pogorszeniu zaburzeń odżywiania.

Nieprzerwany

Zapisz się na nasz bezpłatny e-mailowy cykl o diagnozowaniu, leczeniu i życiu z zaburzeniami objadania się.