Autorstwa Stephanie Watson

"Tu nie chodzi o jedzenie. To sposób radzenia sobie z emocjami ". To jest najważniejsza rzecz, o której trzeba pamiętać, kiedy żyje się z rodzicem lub kimś, kto cierpi na upijanie się, mówi Chelsea Kronengold, absolwentka psychologii na Uniwersytecie Columbia. Powinna wiedzieć - zdiagnozowano ją 2 lata temu.

Co jeszcze możesz zrobić, aby wesprzeć i wzmocnić kogoś, kto ma ten stan, gdy próbują wyzdrowieć? Musisz się uczyć:

• Jak oferować zachętę
• Czego można się spodziewać w trakcie procesu

Te wskazówki pomogą Ci zacząć.

Nie osądzaj

Ludzie, którzy objadali się jedzeniem, często czują się osamotnieni i wstydzą się swoich nawyków żywieniowych. Zazwyczaj czują się źle także z powodu swoich ciał.

Wina i wstyd są kluczowymi elementami tego zaburzenia, mówi Kronengold. Dlatego ważne jest, aby nie krytykować wyglądu swojej osoby ani jej wagi. To tylko podtrzyma cykl.

Zamiast tego wyjaśnij, że martwisz się o jej zdrowie. Zachęć ją, by pracowała nad tym, by jej objadanie się było pod kontrolą, mówi dr Cynthia Bulik, dyrektorka założycielska Centrum Doskonałości Jedzenia w University of North Carolina.

I powiedz jej, że jesteś za nią na każdym kroku, mówi Abigail Natenshon, autorka książki Kiedy twoje dziecko ma zaburzenie odżywiania. Wiadomość powinna być lepsza, może zrobić wszystko, aby leczyć, a tam jest dobra profesjonalna pomoc.

Dowiedz się o chorobie

Ważne jest, aby zrozumieć, co powoduje zaburzenia jedzenia i ich wpływ na życie, mówi Natenshon. I wiedzieć, że można je wyleczyć.

Informacje mogą pochodzić z wielu źródeł. Jeśli nie wiesz zbyt wiele, przeczytaj o tym zaburzeniu. Możesz zacząć online lub skontaktować się z grupą taką jak National Eating Disorders Association, gdzie Kronengold jest rzecznikiem prasowym.

Jeśli jesteś rodzicem lub opiekunem, możesz zwrócić się do zespołu opieki zdrowotnej swojej ukochanej osoby w celu uzyskania informacji i porady. Czy lekarz zaproponował leczenie? Który typ potrzebuje? Poznaj różnicę między terapią ambulatoryjną a terapią stacjonarną.

Nieprzerwany

Zmierz się ze sobą

Ten stan może stanowić obciążenie dla każdej rodziny lub związku. I podobnie jak inne wyzwania, które dzielicie, rozmowa o tym może pomóc. Ważne jest również, aby zdać sobie sprawę, że nie rozwiążesz tego wszystkiego podczas jednej rozmowy.

Jednym z miejsc, w którym można o tym porozmawiać, jest terapia rodzinna. To może być dobra opcja, jeśli dziecko ma ten stan. Pamiętaj jednak, że musisz zachować uczciwość. "Im bardziej otwarty dialog może być w ramach rodzinnej sesji terapeutycznej, tym bardziej otwarty będzie dialog pomiędzy rodzicem a dzieckiem w domu" - mówi Natenshon.

Jeśli oboje jesteście dorośli, a wasza ukochana jest w terapii indywidualnej, nie możecie być z nią w trakcie sesji doradczej. Ale możesz pracować, aby otwarcie rozmawiać o sprawach, gdy problemy pojawiają się w domu. "Po prostu mów i słuchaj" - sugeruje Natenshon. W końcu sama zdecyduje, czy podejmie działania, które oferujesz.

I pamiętajcie, ten warunek również dotyczy ciebie. “Rodziny i opiekunowie również muszą dbać o siebie i szukać pomocy i wsparcia, gdy opiekują się bliską osobą z zaburzeniami odżywiania "- mówi Kronengold.

Nie skupiaj się na jedzeniu i jedzeniu za każdym razem, gdy jesteście razem. Wyjdź i rób rzeczy, które się nie angażują. Wybierz się na spacer, odwiedź muzeum lub złap najnowszy film.

Odrodzenie posiłku

Czas posiłku może stanowić wyzwanie dla osób z zaburzeniami objadania się. A ich bingi są bardziej prawdopodobne między posiłkami, mówi Kronengold.

Pomóż ukochanemu patrzeć na jedzenie w nowy sposób. Rodzinne planowanie posiłków i gotowanie to fajne sposoby na ustalenie nowych wzorców żywieniowych - mówi. Należy pamiętać, że "zdrowy" nie zawsze musi oznaczać niskokaloryczne lub o niskiej zawartości tłuszczu. Zamiast tego skup się na produktach odżywczych, które odżywiają Twoje ciało.

Jeśli jesteś tym, który zapełnia spiżarnię, załaduj pożywne jedzenie - mówi Bulik. "Wyobraź sobie, że twój partner rzucił palenie, a ty wszedłeś i zapaliłeś papierosa i dmuchnął dymem w twarz, a posiadanie chipsów lub ciasteczek wokół kogoś, kto objada się jedzeniem, to ten sam rodzaj pokusy."

Możesz również zaproponować wykonanie pracy przygotowawczej przed posiłkiem i posprzątać po. Nie ustawiaj bliskiej osoby na jesień.

Nieprzerwany

Uważaj na znaki ostrzegawcze

Przy odpowiednim leczeniu można wyleczyć zaburzenie odżywiania, ale czasami wymaga to kilku prób. Obserwuj nawyki, które mogą sygnalizować porażkę. Możesz zauważyć, że ona:

• Zmniejsza spożycie żywności lub pomija posiłki
• Ukrywa pod łóżkiem owijki z cukierków
• Zjada w tajemnicy
• Wydaje się przygnębiony

Nie przesadzaj. Nie możesz reagować na każdy kęs jedzenia, który je. Będzie się czuła, jakby była "pod mikroskopem przez cały czas" - mówi Bulik.

Jeśli widzisz znaki ostrzegawcze, nie oskarżaj. Zamiast tego rozpocznij rozmowę. Natenshon sugeruje, że mówisz coś w stylu: "Zauważyłem, że nie jesz dzisiaj, wydajesz się być smutny, martwię się o ciebie, po prostu wiedz, że jestem tutaj, jeśli chcesz porozmawiać".