Choroba afektywna dwubiegunowa nie jest stanem, który można rozwiązać na własną rękę. Potrzebujesz pomocy i wsparcia wielu osób - twojej rodziny, przyjaciół, a zwłaszcza lekarzy.

Opieka medyczna nad zaburzeniem dwubiegunowym

Lekarze prawie zawsze przepisują leki dla osób z chorobą dwubiegunową. Zatem twoim pierwszym krokiem jest znalezienie profesjonalisty, który ma doświadczenie w leczeniu tego schorzenia. W większości przypadków będzie to psychiatra.

Znajdź kogoś, kogo lubisz i którym ufasz. Ponieważ będziesz się spotykać ze sobą nawzajem - przynajmniej na początku - ważne jest, aby mieć dobrą współpracę. Jeśli nie czujesz się swobodnie w pobliżu lekarza, możesz nie być otwarty na temat objawów lub skutków ubocznych przyjmowanych leków.

Twoje odzyskiwanie będzie silniejsze, jeśli przejmiesz aktywną rolę w swojej opiece. Przed spotkaniem przeczytaj o chorobie afektywnej dwubiegunowej i jej leczeniu. Idź z pytaniami.

Niektórzy wahają się iść do lekarza, ponieważ obawiają się, że będą musieli zażywać leki. Chyba że narażasz się na niebezpieczeństwo, tak się nie stanie. Twój lekarz doradzi ci i razem spojrzysz na zabiegi.

Niezależnie od tego, co zdecydujesz, nie warto rezygnować z otrzymywania pomocy. Nieleczone zaburzenie dwubiegunowe może się pogorszyć.

Talk Therapy dla zaburzenia dwubiegunowego

Sama rozmowa z terapeutą nie wystarcza do opanowania zaburzeń afektywnych dwubiegunowych, szczególnie podczas epizodów manii lub depresji. Ale wraz z lekami może odgrywać kluczową rolę w twoim wyzdrowieniu i leczeniu.

Choroba afektywna dwubiegunowa to więcej niż objawy, które wystąpiły podczas epizodu dobrego samopoczucia. Wpływa na wiele części twojego życia. Terapeuta może Ci pomóc:

• Pracuj nad swoimi relacjami z rodziną, przyjaciółmi i współpracownikami
• Znajdź dobre sposoby na radzenie sobie ze stresem
• Rozwiązywanie problemów w szkole lub pracy
• Trzymaj się terapii dwubiegunowej i żyj zdrowym życiem
• Uzyskaj nową perspektywę na temat swojej sytuacji
• Dowiedz się, jak rozmawiać z innymi ludźmi na temat Twojego zaburzenia dwubiegunowego
• Unikaj sytuacji, które mogą wywołać epizod maniakalny lub depresyjny, takich jak zbyt mało snu lub używanie narkotyków i alkoholu
• Sporządź plan, co zrobić, jeśli popadniesz w depresję lub manię

Oprócz terapii jeden na jeden choroby afektywnej dwubiegunowej, możesz chcieć wypróbować doradztwo dla par lub terapię rodzinną, w zależności od twojej sytuacji.

Powinieneś znaleźć wykwalifikowanego terapeutę, najlepiej takiego, który wie dużo o zaburzeniach nastroju i ma doświadczenie w ich leczeniu. Zapytaj swojego lekarza o zalecenia. Lub skontaktuj się z organizacją, taką jak National Alliance on Mental Illness (NAMI) lub The Depression and Bipolar Support Alliance (DBSA).

Nieprzerwany

Grupy wsparcia dla zaburzenia dwubiegunowego

Choroba afektywna dwubiegunowa może sprawić, że poczujesz się odizolowana. Chociaż przyjaciele i członkowie rodziny dbają o ciebie, mogą nie rozumieć, przez co przechodzisz. Niektóre z nich mogą być bardziej krytyczne niż wspierające.

To jeden z powodów, dla których warto pomyśleć o dołączeniu do grupy wsparcia dla osób z zaburzeniami. Lepiej jest spotkać ludzi, którzy są na twojej pozycji - żyjących z tymi samymi symptomami, frustracjami i zmartwieniami. Mogą również mieć dobre sugestie dotyczące życia z chorobą afektywną dwubiegunową, takie jak sposoby radzenia sobie z efektami ubocznymi lub rozmowy z innymi na temat stanu.

Jeśli chcesz dołączyć do grupy wsparcia, zapytaj lekarza o organizacje w Twojej okolicy lub skontaktuj się z NAMI lub DBSA.

Alternatywne terapie zaburzeń dwubiegunowych

Nie ma dowodów na to, że alternatywne terapie pomagają w chorobie afektywnej dwubiegunowej. Jeśli chcesz spróbować, porozmawiaj ze swoim lekarzem. Nie ma nic złego w próbowaniu takich rzeczy, jak masaż czy medytacja, które nie wiążą się z żadnym ryzykiem.

Ale bądź ostrożny z innymi lekami, takimi jak zioła lub suplementy. Niektórzy mogą utrzymać przyjmowane leki z dobrej pracy. Nigdy nie zaczynaj przyjmować niczego bez uprzedniego skontaktowania się z lekarzem.