Autorzy Suz Redfearn

Możesz nie być w stanie wyleczyć nadreaktywnego pęcherza, ale dzięki odpowiednim narzędziom i know-how możesz go kontrolować. Wiele osób, które mają OAB, nie zdaje sobie sprawy, że są rzeczy, które mogą i powinny, robić inaczej.

Nie: Załóżmy, że nic nie możesz zrobić.

Pierwszy i często największy błąd, jaki osoba z OAB sprawia, że ​​nie są w stanie nic z tym zrobić, twierdzi dr Paul Shin. Jest adiunktem urologii w Szpitalu Uniwersyteckim George'a Washingtona.

"Ludzie sądzą, że jest to naturalna część procesu starzenia się lub coś, co jest im potrzebne, aby przetrwać jako stan, w którym żyje się po przebytej ciąży lub po histerektomii" - mówi Shin. "Wtedy po prostu uczą się radzić sobie z tym."

Możesz pozostać wewnątrz i blisko łazienek i nosić ochraniacze na wypadek wycieku. Dostosujesz się do braku snu wynikającego z wstawania do łazienki w nocy. Ale to nie poprawi jakości życia i może prowadzić do niepokoju i depresji.

Jeśli twoja choroba OAB jest spowodowana czymś specyficznym, takim jak powiększenie gruczołu krokowego u mężczyzn lub wypadnięcie pęcherza u kobiet lub infekcja dróg moczowych, twój lekarz może leczyć ten stan. Jeśli nie, lekarz może udzielić ci ćwiczeń, zasugerować zmiany stylu życia i przepisać leki, które pomogą ci znaleźć ulgę.

Nie: Unikaj rozmawiania z lekarzem.

Ludzie z OAB ukrywają również swoje objawy w moczu przed lekarzem. Mniej niż połowa osób z OAB kiedykolwiek wspomniała o tym lekarzowi, asystentowi lekarza lub innemu pracownikowi służby zdrowia. Niestety, nie tylko ci ludzie tracą miesiące, a czasem lata lepszego życia, ale mogą również pozwolić, by ich OAB się pogłębił, nie traktując ich, mówi Shin.

"Powiedz swojemu lekarzowi, że masz problem" - mówi Patricia Goode, MD, dyrektor medyczny kliniki Continence na Uniwersytecie Alabamy w Birmingham. Lekarze podstawowej opieki zdrowotnej - w obliczu zbytniego pakowania w krótką kontrolę - mogą nie zapytać osoby o ich nawyki w łazience. Ale jeśli masz objawy, a twój lekarz tego nie robi, musisz to zrobić.

Zawstydzenie często powstrzymuje człowieka przed mówieniem o nim, mówi Goode, ale także strach. Niektórzy myślą, że jeśli powiedzą swojemu lekarzowi, zaleci operację. Tak po prostu nie jest. Lekarz podejmie próbę leczenia przyczyn leżących u podłoża, zaproponuje zmiany w zachowaniu wraz z ćwiczeniami wzmacniającymi dno miednicy oraz omówi opcje leków na receptę i terapie, które stymulują nerwy w pierwszej kolejności. Chirurgia jest ostatnią deską ratunku.

Nieprzerwany

Nie: Pomiń swoje ćwiczenia lub dziennik pęcherza.

Lekarze często sugerują prowadzenie pisemnego dziennika, aby pomóc zidentyfikować wyzwalacze dla OAB lub pomóc w przekwalifikowaniu pęcherza. Ludzie mają tendencję do dobrego śledzenia. Wtedy zapomną spisywać rzeczy. Lub, jak przy ćwiczeniach wzmacniających miednicę, decydują, że to za dużo pracy i przestają zupełnie.

Być może to, co powiedział lekarz, miało sens w biurze, ale teraz nie jesteś pewien, co kazali ci zrobić. Jak długo masz przeciskać się, kiedy robisz swoje Kegels? Czy powinieneś pójść, czy nie, kiedy poczułaś potrzebę? A co masz pisać?

Aby uzyskać dostęp do OAB, należy postępować zgodnie z instrukcjami lekarza i trzymać się go. Jeśli jesteś zdezorientowany, skontaktuj się z lekarzem. Jeśli potrzebujesz pomocy w konfiguracji swojego dziennika, National Association for Continence ma puste dzienniki dotyczące pęcherza w sekcji "Broszury edukacyjne" na swojej stronie internetowej.

Nie: Pij mniej wody.

Ograniczenie ilości wypijanej wody jest kolejnym powszechnym błędem. Podczas gdy mniej napojów z kofeiną i alkoholem pomoże objawy OAB, picie mniejszej ilości wody może mieć odwrotny skutek.

Tak, twoje ciało będzie wytwarzało mniej moczu, ale ten mocz będzie bardzo skoncentrowany, co może podrażnić twój pęcherz. A to z kolei sprawi, że będziesz chciał więcej.

Będziesz wiedzieć, że pijesz wystarczającą ilość wody, gdy twój mocz jest jasnożółty lub prawie bezbarwny.