Depresja jest objawem, który wiele kobiet doświadcza w okresie menstruacji. Kluczowym elementem oddzielającym depresję towarzyszącą przedmiesiączkową (PMS) od innych postaci depresji jest czas występowania objawów. Ponad 150 różnych objawów przypisano PMS, ale cechą charakterystyczną problemów związanych z PMS jest ich występowanie w ciągu dwóch tygodni przed wystąpieniem menstruacji (w okolicy owulacji). Przedmiesiączkowe zaburzenie dysforyczne (PMDD) jest bardziej poważnym podtypem PMS, który obejmuje więcej rodzajów objawów emocjonalnych (takich jak smutek, lęk, wahania nastroju, drażliwość i utrata zainteresowania rzeczami). Kobiety cierpiące na depresję związaną z PMS i PMDD donoszą o dramatycznej uldze od objawów po rozpoczęciu menstruacji.

Z drugiej strony depresja kliniczna - znana medycznie jako poważna depresja - trwa co najmniej dwa tygodnie lub dłużej i wiąże się z poczuciem bezradności i beznadziejności. Duża depresja często wiąże się z niezdolnością do wykonywania codziennych zadań w pracy i społeczną interakcją, a także z utratą zainteresowania wcześniej prowadzonymi zajęciami.

Pomimo częstego występowania depresji u kobiet, wielu chorych czuje się zbyt odizolowana i zażenowana, aby omówić swoje objawy z lekarzem. Bardzo ważne jest, aby dzielić się swoimi objawami z lekarzem, zwłaszcza jeśli odczuwasz utratę apetytu, bezsenność, skrajną nerwowość lub brak zainteresowania lub niemożność ukończenia codziennych czynności. Dostępne są zabiegi dla wszystkich postaci depresji, a także dla PMS. i PMDD