Młodzieńcze zapalenie skórno-mięśniowe (JDM) jest rodzajem zapalenia stawów występującym u dzieci. Jest to rzadka choroba, która powoduje stan zapalny i obrzęk mięśni i naczyń krwionośnych pod skórą. Może to być również nazywane miopatią zapalną.

Około 3000 do 5000 dzieci w Stanach Zjednoczonych ma JDM. Najczęściej dotyka dzieci w wieku od 5 do 10 lat (u dorosłych nazywa się to zapaleniem skórno-mięśniowym).

Naukowcy nie są pewni, co powoduje ten rodzaj artretyzmu. Uważa się, że jest to zaburzenie autoimmunologiczne - oznacza to, że układ odpornościowy mylnie atakuje komórki mięśniowe i naczynia krwionośne w skórze.

Objawy

Najczęstsze objawy JDM to ból mięśni, osłabienie i wysypka. Około połowa dzieci z tą chorobą ma słabe mięśnie, szczególnie w mięśniach bliżej tułowia, bioder, ud, barku i szyi. Wpływa to na obie strony ciała i pogarsza się z czasem

Twoje dziecko może nie powiedzieć ci, że jej mięśnie są słabe. Oto kilka znaków, na które należy zwrócić uwagę:

• Ma trudności z wyjściem z krzesła.
• Nie może podnieść rąk ponad głowę (na przykład, jeśli myje włosy).
• Odwraca się powoli w łóżku.
• Ma problemy z wchodzeniem po schodach.
• Czasami spada bez powodu.

Wysypka skórna może pojawić się ze słabością mięśni lub może pojawić się kilka miesięcy później. Objawy mogą mieć łagodne lub ciężkie objawy. Wysypka może wyglądać jak:

• Czerwona, purpurowa wysypka na policzkach i powiekach
• Niejednolita wysypka na skórze wokół paznokci, łokci, klatki piersiowej, pleców i kolan
• Zaczerwienienie lub obrzęk w pobliżu paznokci
• Owrzodzenia skóry (otwarte rany na skórze)

Czasami wysypka może wyglądać jak wyprysk.

Inne objawy JDM zależą od obszaru ciała dziecka, na które cierpi. Mogą one obejmować:

• Twarde grudki wapnia pod skórą (wapnienie)
• Stawy, które są dziwnie zgięte (przykurcze)
• Słaby głos
• Trudne połknięcie
• Zmęczenie, gorączka i utrata masy ciała
• Problemy z oddychaniem (które mogą zagrażać życiu)
• Bóle brzucha

Diagnoza

Jeśli Twoje dziecko ma wysypkę skórną lub osłabienie mięśni, umów się na wizytę u swojego pediatry. Wczesna diagnoza JDM jest ważna, aby zapobiec trwałemu uszkodzeniu mięśni.

Nieprzerwany

Lekarz twojego dziecka zada pytania dotyczące jej objawów i historii medycznej. Niektóre testy mogą pomóc w diagnozowaniu JDM lub wykluczeniu innych warunków. Zawierają:

• Badania krwi w celu sprawdzenia białek związanych ze stanem zapalnym lub rzeczy zwanych autoprzeciwciałami, które są związane z JDM.
• Elektromiografia lub EMG, aby zmierzyć aktywność elektryczną mięśni Twojego dziecka i znaleźć lokalizację choroby. Małe łatki są nakładane na skórę dziecka, a przewody łączą je z maszyną, która rejestruje aktywność.
• Rezonans magnetyczny (MRI), aby wykryć wczesne objawy zapalenia i obrzęku mięśni. Wykorzystuje potężne magnesy i fale radiowe, aby uzyskać szczegółowy obraz dotkniętych obszarów ciała dziecka.
• Biopsja mięśnia, aby sprawdzić oznaki zapalenia lub infekcji. Mały kawałek tkanki mięśniowej jest uważany za pod mikroskopem.
• Dokładne spojrzenie na paznokcie i skórki za pomocą podświetlonego szkła powiększającego (kapilaroskopowa faza paznokcia), aby wykryć aktywne objawy choroby.

Leczenie

Nie ma znanego lekarstwa na JDM. Ale wczesne leczenie może pomóc w zapobieganiu stałym problemom zdrowotnym. Leczenie obejmuje leczenie, fizjoterapię i terapię mowy, w zależności od objawów występujących u dziecka.

• Leki: Silne leki przeciwzapalne zwane kortykosteroidami, zwykle prednizon, są najpierw próbowane w celu złagodzenia objawów. Twoje dziecko będzie je przyjmować przez długi czas (czasami przez lata). Mogą pracować szybko, ale często mają efekty uboczne, niektóre poważne. Długotrwałe stosowanie kortykosteroidów może wpływać na wzrost kości i wzrok dziecka. Kolejny lek, zwany metotreksatem, jest często podawany wraz z prednizonem. Czasami można przepisać leki niesteroidowe. Obejmują one immunoglobulinę IV, cyklosporynę, azatioprynę, takrolimus, hydroksychlorochinę i mykofenolan mofetylu. W przypadku bardzo ostrych objawów można stosować leki przeciwnowotworowe (anty-TNF) lub rytuksymab. Zawsze pytaj lekarza swojego dziecka o spodziewane skutki uboczne.
• Fizjoterapia (PT): Terapeuta Twojego dziecka nauczy jej rozciągnięć i ćwiczeń wzmacniających mięśnie i zapobiegających słabościom.
• Terapia mowy: JDM może uszkodzić mięśnie, których dziecko używa do mówienia. Pomocna może być terapia mowy.
• Pomoc dietetyczna: osłabienie mięśni w języku, gardle i szyi Twojego dziecka może utrudnić jej żucie i połykanie pokarmu. Miękkie pokarmy mogą być łatwiejsze do jedzenia. Zarejestrowany dietetyk może pokazać ci, jak przygotować odpowiedni, zrównoważony plan żywieniowy. Więcej białka może być zalecane, aby nadrobić uszkodzenia mięśni. Jeśli jedzenie jest szczególnie trudne, dziecko może potrzebować zgłębnika.

Przy odpowiednim leczeniu objawy choroby mogą ustąpić (przejść do remisji). Ale niektóre dzieci mają długotrwałe objawy, które nie ustępują po leczeniu.

Nieprzerwany

Jak mogę pomóc mojemu dziecku?

Młodzieńcze zapalenie skórno-mięśniowe jest chorobą trwającą całe życie. Ważne jest, aby upewnić się, że twoje dziecko przestrzega planu leczenia i pozostaje w najlepszym możliwym stanie zdrowia.Oto kilka sposobów, aby pomóc jej to zrobić:

• Upewnij się, że Twoje dziecko ma dużo ćwiczeń. Aktywność fizyczna utrzymuje mięśnie mocne, a stawy są zdrowe. Ćwiczenia pomagają również utrzymać zdrową masę ciała.
• Użyj ochrony przeciwsłonecznej. Promienie ultrafioletowe ze słońca mogą pogorszyć stan twojego dziecka. Wybierz taki, który chroni przed promieniowaniem UVA i UVB. Pomocne są również kapelusze z szerokim rondem i odzież ochronną.
• Powiedz nauczycielom swojego dziecka i liderom szkolnym o swojej chorobie. Jest to szczególnie ważne, ponieważ może nie wyglądać na chorego.