Tromboliza, znana również jako terapia trombolityczna, to leczenie rozpuszczające niebezpieczne skrzepy w naczyniach krwionośnych, poprawiające przepływ krwi i zapobiegające uszkodzeniom tkanek i narządów. Tromboliza może obejmować wstrzyknięcie leków powodujących obalenie skrzepów przez linię dożylną (IV) lub przez długi cewnik, który dostarcza leki bezpośrednio do miejsca blokady. Może to również obejmować zastosowanie długiego cewnika z mechanicznym urządzeniem przymocowanym do końcówki, które albo usuwa skrzep albo fizycznie je rozrywa.

Tromboliza jest często stosowana w nagłych wypadkach w celu rozpuszczenia skrzepów krwi, które powstają w tętnicach odżywiających serce i mózg - główną przyczynę ataków serca i udarów niedokrwiennych - oraz w tętnicach płucnych (ostra zatorowość płucna).

Trombolitę stosuje się również w leczeniu zakrzepów krwi w:

• Żyły powodujące zakrzepicę żył głębokich (DVT) lub zakrzepy w nogach, obszarze miednicy i kończynach górnych; Nieleczony fragment może oderwać się i przejść do tętnicy płucnej, co prowadzi do ostrej zatorowości płucnej.
• Pomiń przeszczepy
• Cewniki do dializy

Jeśli zakrzep krwi zostanie uznany za zagrażający życiu, tromboliza może być opcją, jeśli zostanie zainicjowana tak szybko, jak to możliwe - najlepiej w ciągu jednej do dwóch godzin - po wystąpieniu objawów zawału serca, udaru lub zatoru płucnego (raz postawiono diagnozę).

Nieprzerwany

Rodzaje trombolizy

Najczęściej stosowanymi lekami przeciwzakrzepowymi - znanymi również jako leki trombolityczne są:

• Eminase (anistreplase)
• Retavase (reteplase)
• Streptaza (streptokinaza, kabikinaza)
• t-PA (klasa leków obejmująca Activase)
• TNKaza (tenekteplaza)
• Abbokinase, Kinlytic (rokinase)

W zależności od okoliczności lekarz może wprowadzić wstrzyknięcie leków przeciwzakrzepowych w miejsce dostępu poprzez cewnik. Częściej jednak lekarze wkładają dłuższy dłuższy cewnik do naczynia krwionośnego i kierują go w pobliżu zakrzepu krwi, aby dostarczyć leki bezpośrednio do skrzepu.

Podczas obu rodzajów trombolizy lekarze stosują obrazowanie radiologiczne, aby sprawdzić, czy skrzep krwi się rozpuszcza. Jeśli skrzep jest stosunkowo mały, proces może potrwać kilka godzin. Lecz leczenie ciężkiej blokady może być konieczne przez kilka dni.

Lekarze mogą również wybrać inny rodzaj trombolizy, nazywany mechaniczną trombektomią. Podczas tej procedury długi cewnik zakończony maleńką przyssawką, urządzeniem obrotowym, strumieniem płynu o dużej prędkości lub urządzeniem ultrasonograficznym służy do fizycznego rozbicia skrzepu.

Ryzyko trombolizy

Chociaż tromboliza może bezpiecznie i skutecznie poprawić przepływ krwi i złagodzić lub wyeliminować objawy u wielu pacjentów bez potrzeby bardziej inwazyjnej operacji, nie jest to zalecane dla wszystkich. Tromboliza może nie być zalecana u pacjentów stosujących leki rozrzedzające krew, zioła lub suplementy diety lub u osób z określonymi schorzeniami związanymi ze zwiększonym ryzykiem krwawienia. Warunki te obejmują:

• Ciężkie wysokie ciśnienie krwi
• Aktywne krwawienie lub poważna utrata krwi
• Krwotoczny udar mózgu spowodowany krwawieniem w mózgu
• Ciężka choroba nerek
• Ostatnia operacja

Nieprzerwany

Tromboliza może również wiązać się ze zwiększonym ryzykiem powikłań u pacjentów w ciąży lub w podeszłym wieku oraz u osób z innymi schorzeniami.

Pacjenci poddawani trombolizie mają niewielkie ryzyko zakażenia (mniej niż 1 na 1000), jak również niewielkie ryzyko reakcji alergicznej na barwnik kontrastowy, który może być potrzebny do obrazowania.

Oprócz ryzyka poważnego krwawienia wewnętrznego, inne możliwe zagrożenia obejmują:

• Stłuczenie lub krwawienie w miejscu dostępu
• Uszkodzenie naczynia krwionośnego
• Migracja skrzepu krwi do innej części układu naczyniowego
• Uszkodzenie nerek u pacjentów z cukrzycą lub inną wcześniej istniejącą chorobą nerek

Najpoważniejszym możliwym powikłaniem jest krwawienie wewnątrzczaszkowe, które może być śmiertelne. Ale ta komplikacja jest rzadkością. Krwawienie w mózgu, które powoduje udar, występuje u mniej niż 1% pacjentów.

Rokowanie po trombolizie

Chociaż leczenie trombolityczne zwykle przebiega pomyślnie, leczenie nie jest w stanie rozpuścić skrzepu krwi u nawet 25% pacjentów. Kolejne 12% pacjentów następnie przebudowuje skrzep lub zablokowanie w naczyniu krwionośnym.

Ponadto samo trombolizy - nawet jeśli zakończy się sukcesem - nie może leczyć tkanki, która została już uszkodzona w wyniku upośledzonego krążenia krwi. Tak więc, może być konieczne dalsze leczenie w celu usunięcia przyczyn leżących u podstaw zakrzepu krwi i naprawy uszkodzonych tkanek i narządów.

Przewodnik po obrysie

1. Omówienie i objawy
2. Przyczyny i komplikacje
3. Diagnostyka i leczenie
4. Życie i wsparcie