Jąkanie nie jest niczym niezwykłym u dzieci w wieku od 2 do 5 lat. Dla wielu dzieci jest to po prostu część nauki używania języka i składania słów w celu tworzenia zdań. Może przychodzić i odchodzić, może trwać kilka tygodni lub kilka lat. Większość dzieci wyrasta samodzielnie z jąkania bez profesjonalnej interwencji. Ale dla niektórych jąkanie może stać się stanem przez całe życie, który powoduje problemy w szkole i funkcjonowaniu jako osoba dorosła.

Jako rodzic nie możesz się powstrzymać, gdy nagle zauważysz, że twój tot zaczął się jąkać. Czy jest coś, co możesz zrobić, aby pomóc mu pokonać tę przeszkodę? Kiedy jąkanie jest normalne i kiedy należy poprosić lekarza o pomoc? Oto informacje, których możesz użyć do kierowania swoimi działaniami i decyzjami, jeśli dziecko zaczyna się jąkać.

Co to jest jąkanie?

Jąkanie, czasami nazywane jąkaniem lub dysfluencją, jest zakłóceniem normalnych wzorców mowy. Może przybierać wiele form. Na przykład ktoś, kto się jąka, może powtórzyć dźwięk lub sylabę, szczególnie na początku słowa, na przykład "podobny do". Może również manifestować się jako przedłużenie dźwięku, takiego jak "ssssssee". Czasami jąkanie obejmuje całkowite zatrzymanie mowy lub pominięcie dźwięku. Lub może to być powtarzające się przerwanie mowy z dźwiękami takimi jak "uh" lub "um".

Nieprzerwany

Każdy może się jąkać w każdym wieku. Ale najczęściej jest wśród dzieci, które uczą się formować słowa w zdania. A chłopcy częściej niż dziewczynki jąkają się. Normalna dysfluencja językowa często zaczyna się w wieku od 18 do 24 miesięcy i zwykle dochodzi do wieku 5 lat.

Około jednego na pięć dzieci w pewnym momencie ma dysfluencję, która wydaje się na tyle poważna, że ​​wzbudza obawy rodziców. Około jednego na 20 dzieci rozwinie się jąkanie, które trwa dłużej niż sześć miesięcy. Fakt, że jąkanie wydaje się czasem ciężkie lub trwa dłużej niż sześć miesięcy, nie musi oznaczać, że jąkanie będzie problemem trwającym całe życie. Wiedząc, czego szukać i wiedzieć, jak reagować na jąkanie dziecka, będzie to dalekie, aby temu zapobiec.

Czy istnieje różnica między normalnym jąkaniem a jąkaniem, które jest problemem?

Nie zawsze można stwierdzić, kiedy jąkanie dziecka rozwinie się w poważniejszy problem, który trwa do lat szkolnych. Ale istnieją oznaki, które należy szukać, aby wskazać, że jąkanie może stanowić problem:

• Możesz zauważyć napięcie i walkę z mięśniami twarzy.
• Możesz również zauważyć głos wznoszący się w tonu z powtórzeniami.
• W cięższych przypadkach jąkania dziecko może wykazywać znaczny wysiłek i napięcie, próbując mówić.
• Cięższe przypadki są często oznaczone przez próby uniknięcia jąkania poprzez zmianę słów lub używanie dodatkowych dźwięków, aby zacząć mówić. Czasami dziecko będzie próbowało unikać sytuacji, w których musi porozmawiać.

Nieprzerwany

Co powoduje jąkanie?

Eksperci wskazują na cztery czynniki, które przyczyniają się do jąkania:

Rodzinna historia jąkania. Nie ma zgody co do tego, czy jąkanie jest genetyczne, ponieważ określone geny nie zostały zidentyfikowane. Ale blisko 60% wszystkich jąkających się osób ma kogoś z rodziny, która również jąka się lub jąka się.

Rozwój dziecka. Dzieci, które mają inne problemy z językiem i mową, częściej się jąkają niż dzieci, które tego nie robią.

Neurofizjologia. U niektórych dzieci, które się jąkają, język przetwarzany jest w różnych częściach mózgu, niż u dzieci, które się nie jąkają. Może to również zakłócać interakcję między mózgiem a mięśniami, które kontrolują mowę.

Relacje rodzinne. Niektóre jąkania dzieci zostały przypisane wysokim oczekiwaniom rodziny i szybkiemu trybowi życia.

Powszechnie uważano, że jąkanie było często wynikiem urazu fizycznego lub emocjonalnego. Chociaż są pewne przypadki jąkania po takich urazach, są one rzadkie i zwykle związane z fizyczną traumą lub chorobą w późniejszym życiu. Istnieje niewiele dowodów na poparcie idei, że dzieci jąkają się w wyniku wstrząsu emocjonalnego.

Nieprzerwany

Kiedy powinienem szukać profesjonalnej pomocy w jąkaniu mojego dziecka?

Porozmawiaj z lekarzem, jeśli masz obawy dotyczące rozwoju dziecka, w tym jąkania. Twój lekarz może skierować Cię do specjalisty zwanego patologiem mowy (SLP), który może ocenić twoje dziecko i ustalić, czy istnieje ryzyko długotrwałego problemu. W większości przypadków z udziałem dzieci, leczenie koncentruje się przede wszystkim na szkoleniu i pracy z rodzicami w celu opracowania technik pomagających dziecku poradzić sobie z nim i wyjść poza jego jąkanie.

Nie ma "lekarstwa" na jąkanie i żaden lek nie został zatwierdzony do leczenia jąkania. Czasami SLP będzie pracować bezpośrednio z dzieckiem, aby opracować indywidualne techniki behawioralne, które mogą pomóc dziecku nauczyć się nie jąkać. Rzeczywiste leczenie może różnić się w zależności od dziecka, w zależności od szczególnych okoliczności dziecka.

W przypadku dzieci, które mają poważny problem z jąkaniem, wczesna ocena i interwencja są bardzo pomocne. Znaki, które należy szukać, sugerują, że Twoje dziecko powinno zostać ocenione:

• Jąkanie staje się częstsze i pogarsza się z czasem
• Jąkanie, któremu towarzyszą ruchy ciała lub twarzy
• Mowa, która jest szczególnie trudna lub napięta
• Unikanie sytuacji wymagających rozmowy
• Napięcie wokalne, które powoduje wzrost wysokości dźwięku podczas rozmowy
• Jąkanie, które trwa po ukończeniu przez dziecko 5 lat

Nieprzerwany

Czy są rzeczy, które mogę zrobić w domu, aby pomóc mojemu dziecku, które się zająga?

Jest wiele rzeczy, które ty i inni członkowie rodziny możecie zrobić, aby pomóc dziecku, które się jąka, wyjść poza jego problemy z mówieniem:

• Twórz okazje do rozmów, które są spokojne, przyjemne i przyjemne.
• Znajdź czas, aby zaangażować dziecko w rozmowę bez zakłóceń telewizji lub innych zakłóceń. Na przykład możesz sprawić, by nawyk obejmował go w rozmowach rodzinnych podczas kolacji każdego dnia.
• Nie krytykuj mowy swojego dziecka, ani nie nalegaj na precyzyjną lub poprawną mowę.
• Nie wywieraj presji na dziecko, aby zabawiło lub komunikowało się werbalnie z innymi ludźmi, gdy jąkanie staje się problemem. Zachęcaj do aktywności, które nie wymagają dużej interakcji werbalnej.
• Słuchaj uważnie tego, co mówi twoje dziecko, utrzymując normalny kontakt wzrokowy bez przejawiania oznak zniecierpliwienia lub frustracji.
• Unikaj negatywnego reagowania, gdy dziecko zająknie się, poprawiając wymowę lub kończąc zdania. Ważne jest, aby dziecko zrozumiało, że ludzie mogą skutecznie komunikować się, nawet gdy się jąkają.
• Chociaż zwroty takie jak "Stop i weź głęboki oddech" lub "Zwolnij" mogą mieć na celu pomóc dziecku, mogą w rzeczywistości uczynić go bardziej świadomym i nie powinno się go używać.
• Modeluj powolny, zrelaksowany sposób mówienia, aby pomóc dziecku spowolnić własną wypowiedź.
• Nie bój się rozmawiać z dzieckiem o jąkaniu. Jeśli zadaje pytania lub wyraża obawy, słuchaj i odpowiadaj w sposób, który pomoże mu zrozumieć, że zakłócenia w mowie są normalne i że każdy z nich do pewnego stopnia je doświadcza.

Aby dowiedzieć się więcej o jąkaniu i pomocy dziecku, zadzwoń do Stuttering Foundation of America pod numerem 1-800-992-9392.