Co to jest wrzodziejące zapalenie jelita grubego?

Wrzodziejące zapalenie jelita grubego jest przewlekłą (długotrwałą) chorobą zapalną. Wpływa na wyściółkę jelita grubego, okrężnicy i odbytnicy. Odbytnica jest ostatnią częścią okrężnicy i znajduje się tuż nad odbytem. Ludzie z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego mają małe wrzody i ropnie w ich okrężnicy i odbytnicy. Te wybuchy okresowo powodują krwawe stolce i biegunkę. Wrzodziejące zapalenie jelita grubego może również powodować silny ból brzucha i niedokrwistość. Niedokrwistość charakteryzuje się niskim poziomem zdrowych czerwonych krwinek.

Wrzodziejące zapalenie jelita grubego ma naprzemienne okresy nawrotów i remisji. Podczas remisji choroba zniknęła. Okresy remisji mogą trwać od tygodni do lat.

Zapalenie zwykle rozpoczyna się w odbytnicy. Następnie rozprzestrzenia się na inne odcinki okrężnicy. Ilość tej części jelita zależy od osoby. Jeśli zapalenie jest ograniczone do odbytnicy, choroba nazywa się wrzodziejącym zapaleniem odbytnicy.

Jak diagnozowane jest wrzodziejące zapalenie jelita grubego?

Wrzodziejące zapalenie jelita grubego bardzo przypomina chorobę Leśniowskiego-Crohna. Crohna jest kolejną chorobą zapalną jelit. Często jedyną rzeczą, która odróżnia wrzodziejące zapalenie jelita grubego, jest to, że atakuje tylko okrężnicę. Crohna mogą wpływać na dowolną część układu trawiennego, w tym na usta. Choroba Leśniowskiego-Crohna jest szczególnie destrukcyjna dla jelita cienkiego, znanego jako krętnica.

Lekarz może zlecić kilka różnych rodzajów testów, rozważając wrzodziejące zapalenie okrężnicy jako diagnozę. Obejmują one:

• Badania krwi
• Próbki kału
• Testy obrazowania, takie jak tomografia komputerowa
• Kolonoskopia
• Sigmoidoskopia
• Kamera Pill

Jak powszechna jest operacja w przypadku wrzodziejącego zapalenia jelita grubego?

Około 23% do 45% osób z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego będzie musiało poddać się operacji usunięcia ich okrężnicy. Powody, dla których operacja staje się konieczna, obejmują:

• Leczenie medyczne - na przykład terapia farmakologiczna - nie zapewnia wyników.
• Może wystąpić ryzyko raka bez operacji.
• Okrężnica pękła.
• Pacjent doświadcza ciężkiego, nagłego wystąpienia choroby.
• Występuje rozległe krwawienie.
• Leczenie powoduje, że skutki uboczne są na tyle poważne, że zagrażają zdrowiu pacjenta.
• Pojawił się toksyczny megakolon. W tym niebezpiecznym stanie mięśnie jelita grubego są rozszerzone, a okrężnica może się rozerwać.

W niektórych przypadkach operacja usunięcia okrężnicy jest zalecana, jeśli inne metody leczenia nie działają lub jeśli działania niepożądane leków są szkodliwe dla pacjenta.

Nieprzerwany

Jakie rodzaje operacji mogą leczyć wrzodziejące zapalenie jelita grubego?

Operacja usunięcia całej okrężnicy jest nazywana kolektomią. Operacja usunięcia okrężnicy i odbytnicy jest proctocolectomy. Oba mogą być stosowane w leczeniu wrzodziejącego zapalenia jelita grubego. Te operacje są również wykonywane w celu wyeliminowania zagrożenia raka okrężnicy. Rak jelita grubego występuje często u osób z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego. Proctocolectomy uważa się za standardowe leczenie, gdy konieczne jest leczenie wrzodziejącego zapalenia jelita grubego.

Jeśli cała okrężnica zostanie usunięta, chirurg może utworzyć otwór lub stomię w ścianie jamy brzusznej. Czubek dolnego jelita cienkiego przechodzi przez stomię. Zewnętrzna torba lub woreczek jest przymocowana do stomii. Nazywa się to trwałą ileostomią. Stołki przechodzą przez to otwarcie i zbierają w etui. Worek musi być noszony przez cały czas.

Kolejną procedurą jest kieszonka miednicy lub zespolenie odbytu torebki krętej (IPAA). Jest to procedura, która nie wymaga stałej stomii. Ta operacja jest również nazywana regenerującą proctocolectomy. Pacjent nadal jest w stanie wyeliminować stolec przez odbyt. W tej procedurze jelita grubego i odbytnicy są usuwane. Następnie wykorzystuje się jelito cienkie do utworzenia wewnętrznej torebki lub zbiornika - zwanego workiem J - który posłuży jako nowe odbytnicy. Ta torebka jest połączona z odbytem. Ta procedura jest często wykonywana w dwóch operacjach. Pomiędzy operacjami pacjent potrzebuje tymczasowej ileostomii.

W ileostomii kontynentalnej lub torebce Kocka istnieje opcja dla osób, które chciałyby, aby ich ileostomia została przekształcona w wewnętrzny woreczek. Jest to również opcja dla osób, które nie kwalifikują się do procedury IPAA. W tej procedurze jest stomia, ale nie ma torby. Okrężnica i odbytnica są usuwane, a wewnętrzny rezerwuar jest tworzony z jelita cienkiego. Otwór wykonuje się w ścianie jamy brzusznej, a zbiornik jest następnie łączony ze skórą za pomocą zaworu sutkowego. Aby spuścić woreczek, pacjent wprowadza cewnik przez zawór do wewnętrznego zbiornika. Ta procedura nie jest jednak preferowanym zabiegiem chirurgicznym u pacjentów z wrzodem. Wynika to z niepewnych wyników i potencjalnej potrzeby dodatkowej operacji.

Nieprzerwany

Jakie są zalety chirurgii wrzodziejącego zapalenia jelita grubego?

Jeśli usunięty zostanie cały okrężnicy i odbytnicy, wrzodziejące zapalenie jelita grubego zostanie wyleczone. Powinno to położyć kres biegunce, bólom brzucha, anemii i innym objawom.

Ponadto ta procedura chirurgiczna zapobiega rakowi okrężnicy. Ogólnie rzecz biorąc, szacunkowo 5% pacjentów z wrzodziejącym zapaleniem okrężnicy będzie miało raka. Eliminacja zagrożenia raka okrężnicy jest szczególnie istotna dla osób z wrzodziejącym zapaleniem okrężnicy, które dotyka całej okrężnicy. W tych przypadkach, w przeciwieństwie do przypadków wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, który dotyka tylko dolnej okrężnicy i odbytnicy, ryzyko raka bez operacji mogło być 32 razy większe niż normalne tempo.

Jakie są powikłania Wrzodziejące zapalenie jelita grubego?

Powikłania ze zespolenia krętniczo-kątniczego mogą obejmować:

• Częste i bardziej wodniste ruchy jelit
• Zapalenie torebki (zapalenie torebki)
• Zablokowanie jelita (niedrożność jelit) z wewnętrznej tkanki bliznowatej, zwane zrostami, spowodowane operacją
• Błąd torebki, który następuje w ciągu 5 lat u około 4 na 100 pacjentów z IPAA

Jeśli torebka ulegnie uszkodzeniu, pacjent musi mieć trwałą ileostomię.