Klejenie odnosi się do specjalnego przywiązania, które tworzy się pomiędzy matką i ojcem a ich nowym dzieckiem. Ta więź sprawia, że ​​rodzice śpieszą do pokoju noworodka w środku nocy przy najlżejszym skamleniu. To także sprawia, że ​​rodzice chcą instynktownie opiekować się i wychowywać swoje dziecko.

Czasami więź jest natychmiastowa - rodzice zakochują się w chwili, gdy patrzą na swój mały "pakiet radości". Innym razem więź z dzieckiem trwa dłużej. Badania wykazały, że około 20% nowych matek i ojców nie odczuwa prawdziwego emocjonalnego przywiązania do swojego noworodka w kilka godzin po porodzie. Czasami odczucie to trwa tygodnie, a nawet miesiące. Jeśli nie zacząłeś się wiązać z dzieckiem, nie czuj się niespokojny ani winny - powinien nadejść z czasem.

Dlaczego rodzice wiążą się ze swoim dzieckiem?

Wiązanie jest ważnym ludzkim instynktem, który daje dzieciom poczucie bezpieczeństwa i poczucia własnej wartości. Klejenie pomaga również rodzicom poczuć się związani z ich najnowszym członkiem rodziny. Zaczyna się to dziać jeszcze przed urodzeniem dziecka - kiedy poczujesz pierwsze małe trzepoczenia w brzuchu lub zobaczysz, jak twoje dziecko kopie ekran ultradźwiękowy. Twoje dziecko również zaczyna cię poznawać w łonie matki poprzez dźwięk twojego głosu.

W jaki sposób zdarza się wiązanie rodzic-dziecko?

Klejenie odbywa się na wiele sposobów. Kiedy patrzysz na swojego noworodka, dotykasz jej skóry, karmisz ją i troszczysz się o nią, łączysz się. Kołysanie dziecka do snu lub głaskanie plecami może nawiązać nowy związek i sprawić, że poczuje się bardziej komfortowo. Kiedy spoglądasz na swojego nowo narodzonego, ona spojrzy na ciebie. U matek karmiących piersią, płacz niemowlęcia będzie stymulował zanik mleka.

Dlaczego nie łączę się z moim dzieckiem?

Chociaż więzi mogą być natychmiastowe dla niektórych osób, inni patrzą na maleńkie, płaczące stworzenie, które właśnie sprowadzili ze szpitala i zastanawiają się: "Kim jest ta osoba?" Nie czuj się winny, jeśli nie jesteś związany z dzieckiem od samego początku. Pamiętaj, że proces ten czasami wymaga czasu. Gdy będziesz dbać o swoje nowe dziecko, może się okazać, że twoje przywiązanie rośnie.Może nie być tak, dopóki twoje pierwsze dziecko nie zrobi ci bezzębnego uśmiechu, który nagle uświadamiasz sobie, że się związałeś.

Nieprzerwany

Klejenie może być szczególnie trudne, jeśli masz sekcję C lub nie widzisz swojego dziecka zaraz po porodzie. Może to być również trudne, jeśli dziecko było przedwcześnie i musiało spędzić czas na oddziale intensywnej terapii noworodków (NICU) lub jeśli adoptowało dziecko. W takich przypadkach może zająć więcej czasu, ale ostatecznie powinno dojść do skutku.

Niektóre matki rozwijają depresję poporodową, co uniemożliwia im całkowite związanie się z dzieckiem. Ból i wyczerpanie podczas porodu - szczególnie z powodu trudnej dostawy - mogą również przeszkodzić w procesie wiązania.

Czasami sytuacja matki lub ojca może wpłynąć na jej związek z nowym dzieckiem. Każde z poniższych może zakłócać twoje wysiłki związane z klejeniem:

• Dzieciństwo, które nie miało pozytywnego modelu roli rodzicielskiej
• Historia depresji lub choroby psychicznej
• Utrata ciąży lub utrata dziecka w przeszłości
• Brak sieci społecznościowej
• Naprężenia życiowe, takie jak trudna praca, bezrobocie lub inne problemy finansowe
• Problemy małżeńskie lub nadużycia

Czy istnieją porady dotyczące wiązania z moim dzieckiem?

Oto kilka sugestii, które ułatwią więź z dzieckiem:

• Poproś o pokój z dzieckiem w szpitalu. Spanie w tym samym pokoju da ci więcej czasu na poznanie się.
• Jeśli Twoje dziecko jest przedwczesne, zapytaj personel szpitala, czy możesz go dotknąć i przytrzymać. Po prostu rozmowa z twoim dzieckiem może pomóc twojemu więzieniu. Odwiedź NICU często, aby zobaczyć swoje dziecko.
• Gdy wrócisz do domu, spędź z dzieckiem tyle czasu, ile to możliwe, nosząc ją w chuście lub nosidle, kołysząc nią na kolanach lub śpiewając jej piosenkę. Twój głos i dotyk mogą być bardzo kojące.
• Spróbuj dać dziecku delikatny masaż. Badania wykazały, że masaż może nie tylko poprawić relację między rodzicem a dzieckiem, ale może także złagodzić stres u wcześniaków i zmniejszyć depresję poporodową u matki. Aby nauczyć się masować swoje dziecko we właściwy sposób, pobierz film, poczytaj książkę lub poproś o lekcję w lokalnym szpitalu.
• Spróbuj nawiązać kontakt ze skórą ze swoim noworodkiem. Ta praktyka, zwana "opieką kangura", jest często stosowana u wcześniaków, ale badania wykazują, że uspokaja ona również dzieci urodzone na pełny etat. Pomaga nie tylko w wiązaniu, ale może także poprawić zdolność dziecka do karmienia piersią.

Nieprzerwany

Ojcowie czasami mają większe trudności z łączeniem się z nowym dzieckiem, zwłaszcza, że ​​tracą bezpośredni kontakt z karmieniem piersią. Oto kilka sposobów na poprawę więzi między ojcem a dzieckiem:

• Spróbuj zacząć wiązać się z dzieckiem zanim się urodzi. Połóż dłoń na brzuchu partnera, aby poczuła kopnięcie dziecka, idź z nią do lekarza na wizyty prenatalne i zacznij myśleć o rodzaju ojca, którym chcesz być.
• Bądź w sali porodowej w czasie porodu i weź udział w porodzie tak bardzo, jak to możliwe.
• Pomóż przy opiece nad dzieckiem: weź kilka karmienia późnym wieczorem, daj dziecku kąpiel, zmień pieluchy lub zaśpiewaj dziecko do snu.
• Spacer z dzieckiem w nosidełku blisko ciała.

Jeśli minęło kilka miesięcy i martwisz się, że nadal nie związałeś się z dzieckiem, porozmawiaj z pediatrą. On lub ona może określić, czy przyczyną problemu może być problem psychologiczny lub zdrowotny.